Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Час-часах — кӑнтӑрла-и е ҫывӑрас умӗн тӗттӗм пӳлӗмре-и — эпир Олегпа иксӗмӗр Фурмановӑн большевикла тӳрӗ характерӗ ҫинчен, унӑн лӑпкӑлӑхӗпе чӑтӑмлӑхӗ ҫинчен, вӑл хӑракан тата нӑйкӑшакан ҫынсенчен йӗрӗнни ҫинчен вӑрахчен калаҫаттӑмӑр.

Часто — днём или в темноте, перед сном — разговаривали мы с Олегом о прямом, большевистском характере Фурманова, о его спокойствии и выдержке, презрении к панике и унынию.

«Ан вӗҫсем эс, хура ҫӑхан» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл ялава Оренбург ҫеҫенхирӗсемпе Урал тӑрӑхӗнчи ҫилсем вӗрсе варкӑштарнӑ, легендарлӑ Чапаевӑн, Фурмановӑн аллисем сӗртӗннӗ ун ҫумне, ӑна хӑйӗн полководец ӑсӗпе Михаил Васильевич Фрунзе чап кӳнӗ.

Это знамя обдували ветры Приуралья, Оренбургских степей, к нему прикасались руки легендарного Чапая, Фурманова, его освятил своей полководческой мудростью и заботой Михаил Васильевич Фрунзе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унпа юнашар качалка ҫинче унӑн ҫӑмламас алшӑллийӗ тата Фурмановӑн вуласа пӗтереймен «Мятеж» повеҫӗ выртаҫҫӗ.

Мохнатое полотенце и недочитанный «Мятеж» Фурманова лежали на соседней качалке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.