Шырав
Шырав ĕçĕ:
Халӗ, Маякин пур чухне, паҫӑр ҫеҫ Фомаран кулнӑ ҫынсем чӗмсӗррӗн тӑнӑ, вӗсем старик ҫине ыйтуллӑн, тӗлӗнӳллӗн пӑхса, унтан темскер кӗтнӗ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Куртӑн-и? — ыйтнӑ Ежов Фомаран, алӑк еннелле кӑтартса.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗн анраса ҫӳретӗн? — ыйтнӑ Ежов Фомаран; унтан ун еннелле пуҫне сӗлтсе, диван ҫинче ларакан ҫынна — Гордеев! — тесе пӗлтернӗ.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Вӗсем пирӗн купецсен интересне кирек хӑҫан та хирӗҫле тӑраҫҫӗ, — ӗнентерӳллӗн, хыттӑн пӑшӑлтатнӑ Маякин, Фомаран аякрах мар, хула пуҫӗпе ҫуммӑн тӑрса.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кун хыҫҫӑн вӑл пӗр-ик самант хушши Фомаран ответ кӗтсе тӑнӑ, анчах лешӗ нимӗн те чӗнмен.Он подождал секунды две ответа от Фомы, но тот ничего не сказал.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫавӑнтах вӑл Фомаран пӗр утӑм чакса тӑнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл диван ҫине Фомаран пӗр-икӗ утӑм аяккарах ларнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӗрре ҫапла, шкултан киле кайнӑ чух, вӑл Фомаран: — Мӗншӗн эс Ежовпа вӑрҫатӑн? — тесе ыйтнӑ.А как-то раз, идя домой из школы, сказал Фоме: — Зачем ты всё ругаешься с Ежовым?
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
- 1