Шырав
Шырав ĕçĕ:
Такам — Фомапа ҫуммӑн ларакан йӑвашшисенчен пӗри — ӑна пӑшӑлтатса каланӑ:Кто-то из тех скромных людей, среди которых он сидел, шептал Фоме:
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Маякинсем апата кайнӑ хушӑра, Фома Любӑна кӑшт ҫеҫ ҫанӑран туртнӑ, лешӗ Фомапа юлса, васкавлӑн: — Мӗн эсӗ? — тесе ыйтнӑ.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫак кун каҫ пулттипе Фомапа Ежов хӑмӑр питлӗ ҫынсен компанинче, хула хыҫӗнчи ката уҫланкинче, ларнӑ.Вечером этого дня Фома и Ежов сидели в компании людей с серыми лицами, за городом, у опушки рощи.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фомапа пӗрле вӑл тахҫанах ҫӗрлеччен клубсем, гостиницӑсем, трактирсем тӑрӑх сулланса ҫӳренӗ, пур ҫӗрте те, хӑй калашле — общество намӑсне тасатнӑ ҫӗрте щетка вырӑнне ӗҫлекен ҫырусем валли материал ӑснӑ.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фомапа вӑрҫнӑ хыҫҫӑн Маякин киле салхуллӑн, шухӑша кайса таврӑннӑ.После ссоры с Фомой Маякин вернулся к себе угрюмо задумчивым.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
…Тепӗр ирхине Фомапа Саша Устьери пристань патнелле ҫывӑхаракан пӑрахутӑн трапӗ ҫинче юнашар тӑнӑ.…На другой день утром Фома и Саша стояли рядом на трапе парохода, подходившего к пристани на Устье.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ӑна ӗнтӗ Фомапа калаҫма кичем те пулнӑ; вӑл унран эрех илес пирки шанчӑкне ҫухата пуҫланӑ, ҫавӑнпа пӑртак ҫилленнӗ те.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Авӑр Фомапа кӑкӑртан калла пырса ҫапнӑ, вӑл хыҫалалла сулӑнса кайнӑ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӑйӗн таврашӗнчи ҫынсем хушшинче Саша Фомашӑн чи ӑсли пек курӑннӑ, ҫав вӑхӑтрах, кутеж тӗлӗшпе вӑл никамран ҫӑткӑнлӑрах туйӑннӑ; Саша пуринпе те командӑланӑ, пӗрӗн-кайӑн мӗн те пулин ҫӗнни туртса кӑларнӑ, кашни ҫынпах пӗр пек калаҫнӑ: ямшӑкпа та, лакейпа та, матроспа та, хӑйӗн хӗрарӑм тусӗсемпе те, Фомапа та — пуриншӗн те пӗр тан, пӗр чӗлхе пулнӑ унӑн.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Н-ну тата, вӑл Фомапа ҫӳрес ҫук! — шанса каланӑ Любовь.— Н-ну, он не станет с Фомой гулять! — убежденно сказала Любовь.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кӗрсе ларнӑ, анчах ҫапах та тултарайман ӑна, мӗншӗн тесен Фомапа Медынская хушшинчи хутшӑнӑвӑн характерӗ часах мӗнле пулмалла — ҫавӑн пек шалкамлӑн сыпӑнса кайнӑ.
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фомапа ҫуммӑн Софья Павловна обществин секретарӗ — судра ӗҫлекен ҫамрӑк тиек ларнӑ.Рядом с Фомой сидел секретарь общества Софьи Павловны, молодой судейский чиновник.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл Фомапа пӗрле Хусана ҫитиччен ҫеҫ пырассине малтанах пӗлтерсе хунӑ.Уже ранее она объявила Фоме, что поедет с ним только до Казани.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Парта хушшинче Фомапа ҫуммӑн ларакансенчен пӗри, — лара-тӑра пӗлмен пӗчӗкҫеҫҫӗ ача, хуп-хура йӑлтӑркка шӑши куҫлӑскер, — сиксе тӑнӑ та, партӑсен хушшипе ӑҫта килчӗ унта тӗкӗнсе, пуҫне вӑр-вар вылятса, мала тухнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
- 1