Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Фая (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Фая аппӑшӗ ҫумне пырса ларчӗ.

Фая подсела к сестре.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Айван эсӗ, Фая, — ассӑн сывласа ячӗ Марийка.

— Глупая ты, Фая, — глубоко вздохнула Марийка.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ӑнланатӑп, ӑнланатӑп! — терӗ Фая котелокри вӗри вир кӗрпи яшкине икӗ тирӗке антарса.

— Понимаю, понимаю! - сказал Фая, разливая горячий пшенный суп в котелке на две чашки.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Шухӑшласа ҫеҫ пӑх-ха: Мускавран вӗт! — кӑшкӑрса ячӗ вӑл, Фая каласа пӗлтерсен.

— Только подумай: ведь из Москвы! — закричал она, когда Фая сообщила.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак хушӑра вӗсем патне Фая ыткӑнса ҫитрӗ.

В это время к ним подошла Фая.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑпа Фая, шурӑмпуҫпех отряда тухса кайнӑ пирки, Лозневой Чернявкина патне пурӑнма куҫни ҫинчен пӗлме ӗлкӗреймен, ҫавӑнпа та ун ҫинчен Бояркина астутарма та пултарайман.

Уходя на рассвете в отряд, Марийка и Фая не успели узнать, что Лозневой накануне поздним вечером перешел к Чернявкиной, и поэтому не могли предупредить Бояркина.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑпа Фая кӑнтӑрла тӗлнелле, партизансен лагерьне курса пӗтернӗ хыҫҫӑн, киле кайма хатӗрленчӗҫ.

Около полудня Марийка и Фая, закончив осматривать партизанский лагерь, собрались уходить домой.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑпа Фая яла каллех ҫаратма пуҫлани ҫинчен пӗлтерекен хурлӑхлӑ хыпарпа отряда каяҫҫӗ, анчах хӑйсен телейӗсемшӗн савӑнмасӑр тӑма пултараймаҫҫӗ: вӗсем ҫамрӑк, вӗсем пурнӑҫра пысӑк улшӑнусем пулса иртессе кӗтеҫҫӗ, йӗри-тавра тӑван вӑрман, ҫӳлте, халапри пек, куккук курӑкӗн ҫеҫки евӗр ачаш та шупка-хӗрлӗ тӗслӗ ир пуҫланать…

Марийка и Фая несли в отряд печальные вести о новом ограблении деревни, но не могли не радоваться своему счастью: они были молоды, они ждали больших перемен в жизни, а вокруг стоял родной зимний лес, и над ним, как в сказке, поднималось нежное, точно кукушкин цвет, розовое утро…

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Фая аппӑшӗнчен те хаваслӑрах.

Фая была в еще более радостном и возбужденном состоянии, чем сестра.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийкӑпа Фая умлӑн-хыҫлӑн, нумай ҫулсем хушшинче кӑҫал пӗрремӗш хут ҫуна йӗрри пулман ҫулпа пычӗҫ.

Марийка и Фая одна за другой шли «зимником», на котором нынче, впервые за много лет, не было санного следа.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫутӑлас умӗн Марийкӑпа Фая йӗлтӗрсем ҫине тӑрса, пахчасем витӗр пӗчӗк типӗ ҫырмапа сӑрт айккине тухрӗҫ те хир тӑрӑх пысӑк ҫаврӑм туса, Болотная каякан ҫул урлӑ каҫрӗҫ, унтан шӑннӑ шурлӑхпа Пӑши вӑрманӗ витӗр тӳрех ҫурҫӗрелле ҫул тытрӗҫ.

На рассвете Марийка и Фая, встав на лыжи, по овражку спустились от огородов к южному подножию взгорья, сделали большой крюк по полям, затем пересекли дорогу, ведущую в Болотное, и взяли путь прямо на север, через замерзшее болото и озеро, в Лосиное урочище.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка вара сасартӑк пӗр вӑхӑтра хӑй шута хуманнисене пурне те: Фая илемлӗрех тумланма тӑрӑшнине те, пӗррехинче, ҫӗр варринче пӗр сӑлтавсӑрах макӑрнине те, тӑтӑшах пӗччен юлма тӑрӑшнине те, яланах темшӗн вӑтаннӑ пек хӗрелсе ҫӳренине те аса илчӗ.

Марийке вдруг припомнилось многое, чему она в свое время не придавала значения: и то, как Фая старалась одеваться нарядно, и то, как однажды беспричинно плакала среди ночи, и то, что частенько стремилась к уединению, была всегда немного грустной и чем-то смущенной.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка вара Фая ҫине, нумай вӑхӑт хушши курмасӑр пурӑннӑ хыҫҫӑн тӗл пулнӑ пек, пӑхрӗ те сасартӑк тӗлӗнсе кайрӗ: чӑнах, Фая халь хӗрача мар, хӗр пулса ҫитнӗ…

Марийка вгляделась в лицо Фаи, словно после долгой разлуки, и вдруг с изумлением увидела: да, она уже не сестренка, а сестра…

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Фая, мӗн калаҫатӑн-ха эсӗ?

— Фая, да что ты говоришь?

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Сан шутупа манӑн хамӑн ӗҫсем пулма пултараймаҫҫӗ эппин? — хӗрӳллӗн калаҫма пуҫларӗ Фая.

— А что, у меня, по-твоему, не может быть личных дел? — заговорила Фая горячо.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Кирлӗ, — Фая ҫаврӑнса тӑчӗ.

— Надо, — Фая отвернулась.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Амӑшӗ пӳртрен тухса кайсан, Фая майлӑ вӑхӑт тупса, асӑрхануллӑн аппӑшӗ патне хӑяккӑн ҫывхарчӗ те шӑппӑн, анчах ҫирӗппӗн ҫапла каларӗ:

Улучив минуту, когда мать вышла из дому, Фая осторожненько, боком, приблизилась к сестре и сказала тихонько, но настойчиво:

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Эпӗ сана йӗлтӗре памастӑп! — кӗтмен ҫӗртен ача-пӑчасем евӗр каларӗ те Фая.

А лыжи я тебе не дам! — с внезапной детской обидой заявила Фая.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Фая хӑйшӗн ҫеҫ мар, аппӑшӗшӗн те каланӑ пек, пуҫне ун енне сулчӗ.

Фая кивнула на сестру, словно говорила не только от своего, но и от ее имени:

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах халь Фая та хӑй отряда каясшӑн пулни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Но тут и Фая заявила, что она тоже хочет пойти в отряд.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех