Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Крепко за баранку держись шофер», «Вӑйӑран-вакӑр», «Ӑсан Уҫӑпӗ сунарҫӑ курни-илтни», «Нестер Янкас пурнӑҫӗпе пултарулӑхӗ» кӗнекесен авторӗ вӑл, пирӗн ырӑ тус-юлташӑмӑр тата пултаруллӑ ҫыравҫӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

Осип Алексеев // Юлия Силэм. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 3–4 с.

«Ӑсан Уҫӑпӗ сунарҫӑ» — икӗ кӑларӑм, «Чӑваш вӑрманӗ», — виҫӗ кӑларӑм, «Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси», «Сатурн ҫинчи ӑсан», «Шӑнкӑр-шӑнкӑр ҫӑлкуҫ…»

Куҫарса пулӑш

Осип Алексеев // Юлия Силэм. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 3–4 с.

Осип Алексеевич Алексеев /Ӑсан Уҫӑпӗ/ Чурачӑк халӗ — Красноармейски районӗнчи Санькасси ялӗнче 1944 ҫулхи нарӑс уйӑхӗн 3-мӗшӗнче хресчен ҫемйинче ҫуралнӑ.

Куҫарса пулӑш

Осип Алексеев // Юлия Силэм. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 3–4 с.

Ӑсан Уҫӑпӗ — Осип Алексеев — Нестер Янгас ячӗллӗ преми лауреачӗ (1977 ҫ. ) Раҫҫей Федерацийӗнчи писательсен (1998 ҫ. ) тата Раҫҫей Федерацийӗнчи журналистсен (1974 ҫ. ) союзӗсен членӗ.

Осип Асан — Осип Алексеев — лауреат премии имени Нестера Янгаса (1977 г.), член союзов писателей Российской Федерации (1998 г.) и журналистов Российской Федерации (1974 г.).

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Вӗсем, — Петӗрӗ, Уҫӑпӗ, — жуликсем!

Они — Петр, Осип жулье!

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Ҫамрӑкскер, — терӗ Уҫӑпӗ.

— Молодая, — сказал Осип.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Мӗнле? — ыйтать Уҫӑпӗ.

— Ась? — спрашивает Осип.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Ну ну, — шӳт туса каларӗ Уҫӑпӗ, — сыхласа та пӑхса усра, турӑ сана пулӑштӑр!

— Ну, ну, — балагурил Осип, — стереги да береги, бог тебе помоги!

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Уҫӑпӗ господин пекех лайӑх тумланнӑ пулнӑ, анчах ҫи-пуҫӗ ун ҫинче ӗне ҫурӑмӗ ҫинче йӗнерчӗк выртнӑ пек мар, лайӑх, ҫыпӑҫуллӑ тӑнӑ.

Осип одет, как господин, так же, как оделся Дыма, только на Осипе все уже облежалось и не торчит, как на корове седло.

XIX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.