Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Урмаккай (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атӑл ҫинче ӑна пуян та ӑслӑ ҫын тесе хисепленӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах «Урмаккай» текен хушамат та панӑ, — мӗншӗн тесен, Игнатӑн пурнӑҫӗ, ытти хӑй майлӑ ҫынсенни евӗр, тикӗс те пӗр юхӑм ҫулӗпе чупман, час-часах пӑлхавлӑн вӗресе кайса, тӗп йӗртен, хӑй пурнӑҫӗн тӗп тӗллевӗнчен — пуяс ҫул ҫинчен аяккалла сике-сике тухнӑ.

На Волге его уважали как богача и умного человека, но дали ему прозвище — Шалый, ибо жизнь его не текла ровно, по прямому руслу, как у других людей, ему подобных, а то и дело, мятежно вскипая, бросалась вон из колеи, в стороны от наживы, главной цели существования.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех