Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӗшӗрӗннӗ хӑва тӗмисем тӗлне ҫитсен вӑл ҫӑкӑрпа салӑна карҫинккинчен кӑларчӗ те, курӑк ҫине хурса, юлашки хут шӑппӑн чӗнчӗ:

У примятых кустов ивы он вынул из корзинки сало и хлеб, положил на траву и в последний раз тихонько позвал:

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.