Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Сылтам (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виталин сылтам ҫуммипе вара — ҫул сарма катса аптарпӑ, хӗррипе малалла кӗме юраманнине пӗлтерсе, асӑрхаттарса, патак лартнӑ хӑйӑрлӑ сӗвекех мар шырлан.

Справа — неглубокая канава, оставленная строителями, когда расширяли дорогу, — там стоят предупредительные знаки.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сылтам енчи кӗсменсем симӗсрех таса шыва авӑсрӗҫ-ха, сулахай енчисем тӑрӑх юн тӗслӗ хӗрлӗ шӗвек юхрӗ ӗнтӗ.

Весла правого борта еще погружались в зеленую прозрачную воду, а по веслам левого уже стекали струйки красной, похожей на кровь жидкости.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мишка аллине сылтам кӗсйи патне тытрӗ.

Мишка положил руку в правый карман.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий алӑк чӗриклетнине илтрӗ, вара ҫав самантрах хӗрлӗармеец сылтам аллине пӗҫҫи патне ячӗ, чӗрнисемие кобура тӑррине шӑйӑрса илчӗ.

Григорий услышал, как скрипнула дверь, и сейчас же правая рука красноармейца лапнула бедро, ногти царапнули крышку кобуры.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех