Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫавӑншӑн ун ывӑлӗнчен Николай Степановран вӑтӑр тенкӗ укҫа илтӗм тесе ҫыр та алӑ пус!

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Каблуков ассӑн сывласа илчӗ те ҫӗкленчӗ, вара Степановран хунар илсе, дозорка тӑрӑх каялла утма пуҫларӗ, ура та йӑлтӑркка йӑрӑм тӑрӑх каллех электричество ҫути шума тытӑнчӗ, Каблуков каллех ҫак йӑрӑма куҫ илмесӗр пӑхма тытӑнчӗ.

Повздыхав, Каблуков поднялся и, взяв у Степанова фонарь, двинулся обратно по дозорной тропе; опять электрический луч заскользил по черной глянцевитой полосе, опять Каблуков не сводил с нее глаз.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.