Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Каҫ сӗмлӗхӗн тӗлӗнмеллерех ӑнланулӑхӗнче Скапӑн хӑватлӑ шыв сиккисен ахрӑмӗ илтӗнет, ҫеҫкеленекен айлӑмсен тутлӑ шӑрши сарӑлнӑ, Жиль пуҫӗ тӗлӗнче пин-пин ҫӑлтӑр капланса пухӑннӑ та — каҫ сӗмлӗхне аякри армадӑсен вучӗпе хавхалансах ҫунтарать.

Странная восприимчивость мрака доносила эхо могучих водопадов Скапа, чувственные благоухания цветущих долин неслись в воздухе, и тысячи звезд вдохновенно жгли тьму огнями отдаленных армад, столпившихся над головой Жиля.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.