Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ситановӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах мӑкшӑн хӗненӗ ӳчӗ питех аптӑрамастчӗ пулмалла, вӑл пӗрмай ух та ух! текелесе кулкалатчӗ, унтан сасартӑк ҫӳлелле, хул хушшинелле пит хытӑ ҫапса ячӗ те, — Ситановӑн сылтӑм аллине мӑкӑлтарӗ пӑрахрӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов сылтӑм аллипе хӑмсарса ячӗ, мӑкши хӳтӗленмешкӗн сулахайне ҫӗклерӗ те, Ситановӑн сулахай алли ӑна тӳрех кӑкӑр шӑмми айӗнчен пырса лектерчӗ, вӑл хуллентерех ахлатса илсе, каялла чакрӗ те хӗпӗртенӗ пеклерех: — Ҫамрӑк пулин те ухмах мар! — терӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Страницăсем:
- 1