Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пуркуа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Э сеси пуркуа се уазо иси? — тет вӑл.
16 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
Пуркуа?
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Пуркуа ву туше, пуркуа ву туше? (Мӗншӗн сӳнтеретӗр эсир, мӗншӗн сӳнтеретӗр?) — кӑшкӑрса ячӗ Антон Пафнутьич, француз сӑмахӗсене вырӑслисемпе хутӑштарса, — эпӗ тӗттӗмре дормир (Ҫывӑрма) пултараймастӑп.
X сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Страницăсем:
- 1