Шырав
Шырав ĕçĕ:
Тепӗр ҫырура — ӑна 1842 ҫулхи пуш уйӑхӑн (мартӑн) 14-че ҫырнӑ — Етӗрне округӗнчи исправник ӗҫне тӑвакан Михайлов Хусан ҫар губернаторне чӑвашсене пӑлханма хӗтӗртекенсенчен хӑш-пӗрин ятне пӗлни ҫинчен хыпарлать: вӗсем Борис Кононов Тороповпа Иван Сергеев Пономарев иккен.
Пӑлхав тапранни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
Бобров, Кононов тата темиҫе ҫын, — Яков Маякин малта пынӑ, — темӗн ҫинчен шӑппӑн калаҫкаласа, рубкӑна кайнӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кононов капитана кӑшкӑрнӑ:
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, ю-урӗ! — тӑсса каланӑ Кононов ӗшеннӗ сасӑпа.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кононов, хаяр сӑмахсен сулмакне тӳсеймесӗр, тенкел ҫине йывӑррӑн анса ларсанах, Фома ҫакна асӑрханӑ: хӑш-пӗр купецсен пичӗсем ҫинче усал та наркӑмӑшлӑ кулӑ вӗлкӗшсе илнӗ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кононов пукан ҫине анса ларнӑ, пит-куҫӗ ун хӗп-хӗрле юнӑхса кайнӑ, вӑл чӗмсӗррӗн чӑмӑрӗпе юнаса илнӗ.Кононов опустился на стул; лицо его налилось кровью, и он молча погрозил кулаком.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Кононов!
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эсӗ, чим-ха, тӑхта-ха, чунӑм, — кам чӗннӗ сана кунта? — кӳреннипе хӗрелсе ыйтнӑ Кононов.— Да ты погоди-ка, душа, — тебя кто звал сюда? — покраснев от обиды, спросил Кононов.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Чать сана! — ӳхӗрсе янӑ Фома, Кононов ҫине сӑптӑрса пӑхса.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Фома Игнатьевич! — хисеплӗн калаҫма пуҫланӑ Кононов.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Кам унта лӑркать? — ыйтнӑ Кононов, куҫхаршисене шӑмарса.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Мӗнле сӑмах каларӗ? — ыйтнӑ Кононов, Робустова хулпуҫҫинчен хыттӑн силлесе.Что это сказано? — спрашивал Кононов, схватив за плечо Робустова и потрясая его.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, тӑвансемӗр, тӑратӑр хӑлхасене! — кӑмӑл туллин кӑшкӑрса каланӑ Кононов.— Ну, братцы, разевай уши! — с удовольствием крикнул Кононов.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Тӑвансем! — хӑрӑлтатнӑ пӑрахут хуҫи Кононов, калӑпсӑр мӑнтӑр ҫын.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кам мӗне хавас! — кӑшкӑрашнӑ Кононов.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах та халь вӗсем, телейлӗ те савӑнӑҫлӑ Кононов тавра пуҫтарӑнса, тӗксӗм масса пулса, таччӑн хутшӑннӑ, шухӑшлӑ та чӗмсӗрскерсем, пӗр ҫын пек тӑрса, пӗр ҫын пек сывланӑ, вӗсен тавра темскер, курӑнманскер, анчах ҫирӗпскер, хупӑрласа тӑнӑ, ҫав япала Фомана вӗсенчен пистернӗ, ӑна вӗсен умӗнче хӑюсӑрлатнӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӗсем Кононов ҫитӗнӗвӗсемшӗн мӗнле кӗвӗҫнине те Фома лайӑх пӗлнӗ, мӗншӗн тесен, Кононов хӑйӗн пӑрахучӗсен шутне ҫуллен ҫулах ӳстерсе пынӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кононов, ҫирӗм ҫул ӗлӗк вут тӗртнӗшӗн судлашнӑ пулнӑ, халӗ те вӑл ҫитӗнмен хӗрпе ермешнӗшӗн следстви аллинче тӑрать.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Мӗскершӗн-ха вӑл ӑна Кононов патне молебена килме тата апатра пулма ҫав тери ӳкӗтлерӗ, тархасланӑ пек чӗнчӗ?Зачем он так убедительно уговаривал, даже упрашивал его идти к Кононову на молебен и обед?
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пурте вӗсем пӑрахут сӑмси ҫинче кӗпӗрленсе тӑнӑ, вара, пыра-киле, Кононов ыйтнине парӑнса, парусинӑпа витнӗ хыҫ еннелле хускалнӑ, — унта апат-ҫимӗҫлӗ сӗтелсем ларнӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
- 1
- 2