Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кольберӑн халӗ унӑн, Джойӑн, упӑшки пулас шанӑҫ пур — ҫавӑнпах пӗр сӑмахсӑр, пӗр шухӑшсӑр, ҫакна пӗтӗмпех хӑйӗн инстинктне пӗрлештерсе хурса вӑл Кольбер аллинче теветкеллӗн ҫапкалашать.

У Кольбера был теперь шанс стать ее мужем — и, без слов, без мыслей, заключив все это в одном инстинкте своем, она отчаянно билась в его руках.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Анчах Кольберӑн ҫивӗчлӗхӗ, хушӑвӗсем хӗрӗн мӗн пур хӑй тӗллӗнлӗхне хӗҫ-пӑшаллантарчӗҫ, кунсӑр пуҫне, хӑй тӗллӗнлӗхӗ Кольбер пулӑшӑвӗ умӗнче — хӑрушлӑхра.

Но резкость и приказания Кольбера вооружили всю ее самостоятельность, очутившуюся в опасности от той крупной услуги, которую собрался оказать Кольбер.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.