Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫуллахи кун, кӑнтӑрлахи йӑлтӑртатӑвне ҫухатрӗ пулин те, тусем ҫийӗн инҫетри юр йӑлкӑшӑвӗпе ҫиҫкелет-ха, анчах Юса халӗ Кипа ялӗ таврашӗнче те, ялта хӑйӗнче те, юхан шыв ҫийӗн те, пур ҫӗрте те сӗм тӗттӗм пулса тӑнӑн туйӑнать.

И хотя летний день, потеряв ослепительность зенита, еще горел над горами блеском дальних снегов, казалось Юсу, что вокруг глухого сельца Кипы, и в самом сельце, и над рекой, и везде стало совсем темно.

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.

Юс — Милет юхан шыв вырӑнӗнче сарӑлса ларакан Кипа ялӗнчи вут-шанкӑ склачӗн хуралҫи.

Юс, сторож дровяных складов у сельца Кипа, лежащего на берегу реки Милет.

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.