Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гордеич (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Филимон Гордеич хӑй каланине манман.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Филимон Гордеич малтан ҫилленнӗ пек пулчӗ, пит-куҫне сӑмса тутрипе шӑлса типӗтрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫапла калаҫкаласа Филимон Гордеич ик черкке коньякпа Соня пӳлӗмне кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Эсир ӳсӗр, Филимон Гордеич!..

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Филимон Гордеич Богданов Соня куҫ умне курӑнасшӑн пулманччӗ ку таранччен, анчах арҫын шухӑшне вӑл пуҫран кӑларман.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Вӑл инструментшӑн эсир, Филимон Гордеич, ҫулталӑк хушши манран хваттер укҫи илмесен те, тӳлесе татас ҫук.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Ну, Гордеич, епле унта сан «Светлый путь» колхозра, каласа пар-ха.

— Ну, Гордеич, рассказывай, как там у тебя в «Светлом пути».

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— А, Евсей Гордеич! — терӗ вӑл.

— А, Евсей Гордеич! — крикнул он.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫапла ҫав, эпӗ сан ҫинчен каласшӑн, Алексей Степанович, тата сан ҫинчен, Евсей Гордеич, — ку тӗлте Федор Лукич тутисем кулас килмен ҫӗртен кулнӑ пек чалӑшрӗҫ.

— Да, так вот, я хочу сказать о тебе, Алексей Степанович, и о тебе, Евсей Гордеич, — в этом месте губы Фёдора Лукича искривились, словно ему захотелось рассмеяться на пустом месте.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тӑхта, Евсей Гордеич, — чарчӗ ӑна Федор Лукич, — ӗлӗкхи вӑхӑтсене эсӗ пуҫран кӑларса ывӑт та манса кай, ӑна текех тавӑраймӑн ӗнтӗ.

— Погоди, Евсей Гордеич, — перебил Федор Лукич, — ты прежние времена выбрось из головы и забудь, того уже не воротишь.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех