Шырав

Шырав ĕçĕ:

Виселицӑсем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗсен ячӗсемпе тӗрмесемпе виселицӑсем, ҫынсене чӗрӗллех пытарнӑ тарӑн шӑтӑксем, тискер ҫаратусем, пин-пин ҫынсене пӗр айӑпсӑрах вӗлерни ҫыхӑнса тӑратчӗ.
С их именами связаны застенки и виселицы, рвы с заживо погребенными, грабежи и убийства, тысячи и тысячи погибших, ни в чем не повинных людей.

Тавӑру // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ҫакса вӗлермелли виселицӑсем ҫинчен, асаплантарнисем ҫинчен, штормсем ҫинчен, Типӗ Торпугӑсем ҫинчен, Караиб тинӗсӗнчи пиратсем ҫинчен, вӑрӑ-хурахсен йӑвисемпе вӑрӑ-хурахла пултарулӑхсем ҫинчен каланисем — унӑн чи тискер калавӗсемччӗ.
Ужасные рассказы о виселицах, о хождении по доске, о штормах и о Драй Тортугас, о разбойничьих гнездах и разбойничьих подвигах в Испанском море.

I сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Нумай виселицӑсем пулнӑ унӑн ҫулӗ ҫинче, вӑл ӗнтӗ хӑнӑхма та пултарнӑ, темелле.
Много виселиц было на его пути, мог бы и привыкнуть.

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Виселицӑсем ҫинче сивӗнсе хытнӑ юлташсем ӑна хӑйсемшӗн тавӑрма хушса хӑварнӑ.
Качающиеся на виселицах товарищи поручили ему месть за них.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вара вӑл вӗсем патне ҫирӗппӗн, тытӑнарах тӑрса, воин патне воин ҫырнӑ пек ҫырчӗ, вӑл чи паха ҫынсем тӗрмесемпе виселицӑсем ҫинчен тӑшмансене пичӗсенчен сурса вилни ҫинчен, нимӗҫсем умӗнче хӑравҫӑсем епле упаленни ҫинчен, изменниксем вӑрттӑн ӗҫлекенсене епле тӑшмана тыттарни ҫинчен, халӑх епле чӗнмесӗр тӑни ҫинчен ҫырчӗ.
И он писал им строго и сдержанно, как воин воинам, о том, как умирали в застенках и на виселицах лучшие люди, плюя врагу в лицо, как ползали перед немцами трусы, как выдавали, проваливали подполье изменники и как молчал народ.

Виселицӑсем ҫинче чи паха ҫынсем сулкаланса тӑраҫҫӗ.
А на виселицах качаются лучшие люди…

Эпир, виселицӑсем ҫинчен анса килсе, сан ҫинчен халӑха каласа кӑтартӑпӑр!..
Мы с виселиц придем, про тебя народу расскажем…

— Астуса юл, Степан, астуса юл! — тесе нӑтӑртатрӗҫ виселицӑсем.
Запомни, Степан, запомни, — скрипели виселицы.

Вӑл рудниксемпе ялсем тӑрӑх утрӗ те, унӑн ҫулӗ ҫинче пур ҫӗрте те виселицӑсем ҫинче унӑн юлташӗсем ҫакӑнса тӑчӗҫ, ун ҫине кантӑк тӗслӗ куҫсемпе пӑхрӗҫ…
На всем пути, на рудниках и в деревнях, качались на виселицах его товарищи, глядели на него стеклянными глазами…

Вӗҫӗмсӗр юн юхнине, виселицӑсем нӑчӑртатнине, ачасем йынӑшнине, пиншер-пиншер ҫын вилнине, ялсем ҫинче хура тӗтӗм йӑсӑрланнине, вӗҫӗ-хӗррисӗр масарсене, Рудыре тата ытти ҫӗршер вырӑнсенче, йӗплӗ пралук хыҫӗнче асапланса вилекен ҫамрӑксене мӗнле юрӑ пӗтӗҫтерӗ-ши?
Какая песня впитает в себя и столько красной крови, и скрип виселиц, и стон детей, и смерть тысяч и тысяч, и черный дым над деревнями, и бесконечные могилы, и этих юношей, погибающих в Рудах, и в ста других местах за колючей проволокой лагерей?

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Виселицӑсем ҫинче вилӗ кӗлеткесем сулкаланса тӑраҫҫӗ.
Качаются на виселицах мертвые тела.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика