Шырав
Шырав ĕçĕ:
Коля пирки калаҫса пӑхас теттӗм, тата Ҫемен Виктӑрӗ пирки те сӑмах тапратсан аванччӗ.
1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.
— Ҫӗнтеретпӗр, пирӗнпе пӗрле пӗтӗм хура халӑх, — ҫивӗччӗн хушса хучӗ Тюмер Виктӑрӗ.
6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.
Виктӑрӗ, тем шикленнӗ пек, кӗнеке страницисене шӑршлакаларӗ те: — Духи шӑрши кӗрет, туршӑн та… — терӗ.Виктор подозрительно нюхал страницы и говорил: — Духами пахнет, ей-богу…
VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пулат ҫинчен Виктӑрӗ улатчӗ: — Анне, ан ҫухӑр-ха! Пурӑнмалли ҫук… — тетчӗ.С полатей выл Виктор: — Мамаша, да не орите вы! Жить нельзя…
VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
- 1