Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ветровпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуртӑ вӑл — акӑ мӗн пӗлтерет: вӑл Ветрова пӗрре сулнипех, пӗрре ҫапнипех вӗлерсе пӑрахрӗ, вара ытти аллӑ тӑхӑр судьясен нимӗнех те тумалли ҫукчӗ пек, Ветровпа пӗрле тата икӗ надзиратель пырса кӗмен пулсан, калас пулать — Ветров вӑл лутра та чӑмӑркка ҫынччӗ, пуҫӗпе хырӑмӗ — арбуз ҫинче арбуз ларнӑ пекехчӗ.

Топор — это значит, что он убил Ветрова сразу, с одного удара, и пятидесяти девяти другим судьям уже нечего было делать, если бы с Ветровым не было еще двух надзирателей. Надо сказать — Ветров был низенький и круглый, голова и брюхо — как арбуз на арбузе.

XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Манӑн Ветровпа пӗрле 9 сехетрен пуҫласа 11 сехетчен тӑмалла пулчӗ.

Мне предстояло дежурить с 9 до 11 ч. ночи вместе с Ветровым.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗр Ветровпа иксӗмӗр пырӑпӑр унта.

Я приду с Ветровым.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Мӗн тетӗн? — пӗр сасӑпа кӑшкӑрса ятӑмӑр эпӗр, Ветровпа иксӗмӗр.

— Как! — в один голос воскликнули я и Ветров.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех