Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ветрова (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку ӗҫ вӗсемшӗн пит те сасартӑк пулса иртрӗ-ҫке, ҫавӑнпа та Ветрова пуртӑпа кам ҫапнине кайран та вӗсем ниепле астуса илеймерӗҫ.

Это было для них так неожиданно, что они не могли потом вспомнить, кто именно ударил Ветрова.

XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Пуртӑ вӑл — акӑ мӗн пӗлтерет: вӑл Ветрова пӗрре сулнипех, пӗрре ҫапнипех вӗлерсе пӑрахрӗ, вара ытти аллӑ тӑхӑр судьясен нимӗнех те тумалли ҫукчӗ пек, Ветровпа пӗрле тата икӗ надзиратель пырса кӗмен пулсан, калас пулать — Ветров вӑл лутра та чӑмӑркка ҫынччӗ, пуҫӗпе хырӑмӗ — арбуз ҫинче арбуз ларнӑ пекехчӗ.

Топор — это значит, что он убил Ветрова сразу, с одного удара, и пятидесяти девяти другим судьям уже нечего было делать, если бы с Ветровым не было еще двух надзирателей. Надо сказать — Ветров был низенький и круглый, голова и брюхо — как арбуз на арбузе.

XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӗсем улттӑн, Хветӗр вӗсем хушшинче Стрепетовпа Ветрова курчӗ.

Их было шестеро, между ними Федор увидел Стрепетова и Ветрова.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Манпа Ветрова персе вӗлернисӗр пуҫне, тата темиҫе ҫӗр ҫын пӗтет вӗт.

Кроме того, что меня и Ветрова расстреляют, погибнут сотни.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫапла шухӑшлакаласа, эпӗ Ветрова шырама карӑм.

С этой мыслью я пошел разыскивать Ветрова.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Нина Васильевна Ветрова та ача амӑшӗ-героиня.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗршыв хӳтӗлевҫисем шкулта ҫитӗнеҫҫӗ // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2010.03.03

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех