Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Веля (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Итле-ха, Веля, — каллех пуҫларӗ вӑл, ӑна аллинчен тытса.

 — Послушай, Веля, — заговорил он, взяв ее за руку.

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Мӗн эсӗ, Веля? — тӗлӗнсе ыйтрӗ суккӑр.

— Что ты это, Веля? — спросил удивленно слепой.

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Акӑ мӗн, Веля… — терӗ вӑл, хӗрачана хулпуҫҫинчен тытса, унӑн пулас учителӗ ҫине пӑхкаласа.

— Вот что, Веля… — сказал он, взяв дочь за плечо и посматривая на ее будущего учителя.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вӑл Веля кӑтартса панӑ адреса шыраса тупиччен электричество кун ҫутине ҫӗнтерсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӗр тусӗ // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23 с.

Веля».

Куҫарса пулӑш

Хӗр тусӗ // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех