Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Валерирен пулас», — тесе шухӑшларӑм та саппун кӗсйине чикрӗм.
XIII // Зоя Нестерова. Нестерова З.А. Ылтӑн пӗрчисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 256 с. — 4–120 с.
Валерирен ӗнер ҫыру илтӗмӗр терӗ инке.
VI // Зоя Нестерова. Нестерова З.А. Ылтӑн пӗрчисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 256 с. — 4–120 с.
Валерирен, — вӑл сумкине уҫрӗ те виҫӗ кӗтеслӗ ҫыру кӑларчӗ.
IV // Зоя Нестерова. Нестерова З.А. Ылтӑн пӗрчисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 256 с. — 4–120 с.
Эвтибида пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗнех Спартак Валерирен сахалтарах айӑплӑ тесе шухӑшлама тытӑнчӗ.Эвтибиде казалось, что Спартак был гораздо меньше виноват, чем Валерия.
VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
— Мӗнле машина ку, хуллен вӗҫекенскер? — ыйтрӑм Валерирен.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.
— Эсӗ, паллах, Нагурский пирки мӗн ҫырнине астӑватӑн пулӗ? — ыйтнӑ Валерирен хӑйпе калаҫакан летчик.— Ты помнишь, конечно, интервью Нагурского? — спросил Валерия его собеседник.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.
— Санӑн тата ӗҫӳсем мӗнле? — ыйтрӗ вӑл Валерирен.
1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Андрей Валерие хӑйпе тата Тихонпа мӗн пулса иртнине пурне те каласа пачӗ, Андрей Валерирен вӑл Флегонтов виллине мӗнле тупнине тата офицера тытнине пӗлчӗ.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Пӗлетӗн-и эсӗ, мӗнле вӑл? — ыйтрӗ Валерирен Тихон.
1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Санӑн арӑму-и, хӗрлӗ командир? — ыйтрӗ Валерирен хӑйпе юнашар тӑракан матроссенчен пӗри.— Жинка твоя, краском? — спросил Валерия один из стоявших рядом с ним матросов.
3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
- 1