Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Бояна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бояна кӑштах тӑчӗ те вара каллех колоннӑна хӑваласа ҫитрӗ.

Бояна немного постояла и вернулась на прежнее место в колонне.

41 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ав ҫавӑнта, ҫав йывӑҫ айӗнче, вунпилӗк кун каярах эпир пытанса ларнӑччӗ, — терӗ Бояна.

— Вон там, у этого бука, пятнадцать дней назад мы находились в засаде, — сказала Бояна.

41 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизансем Лисинӑна улӑхса ҫитсен, Бояна колоннӑран тухса чарӑнса тӑчӗ.

Когда достигли Лисины, Бояна вышла из колонны и остановилась.

41 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ун вӗҫӗнче Бояна хыҫҫӑн Павӑл пырать.

В конце ее, позади Бояны, шел Павле.

41 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эп хӑранине Бояна курчӗ…»

Бояна видела, что я струсил…»

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗн кӗтетӗн, кайрӑмӑр? — пӑшӑлтатрӗ ӑна Бояна.

— Пошли, что ждешь? — шепнула Бояна.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Кӗпер леш енче Уча кӗтнӗ пек туйӑнать мана!.. — пӑшӑлтатрӗ унпа юнашар выртакан Бояна.

— У меня такое ощущение, будто Уча ждет меня за мостом, — шепнула ему на ухо Бояна, лежавшая рядом.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эсӗ, Бояна, эсир, юлташсем, виҫшер граната илӗр!

А ты, Бояна, и вы, товарищи, прихватите еще по три осколочные гранаты.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫапла шухӑша кайса, вӑл нимӗн тума аптраса ӳкрӗ, ку ӑна пурин ҫинчен те мантарса ячӗ: Павӑл сывӑ пулсан, Бояна та сывӑ пулма пултарни ӑна халь савӑнтараймарӗ.

Отчаянье, вызванное этим положением, лишало его сил, омрачало радость от мысли, что, вероятно, вместе с Павле жива и Бояна, которую он в эти дни почти похоронил.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна ӑна пуҫран тытрӗ.

 — Бояна взяла его за голову.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ытла ывӑннипе тӑна ҫухатнӑ, — терӗ Бояна.

 — Переутомился, вот и обморок, — проговорила Бояна.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл ҫӑварне уҫрӗ, Бояна ӑна сахӑр татӑкӗ хыптарчӗ…

 — Павле открыл рот, и она положила ему кусочек сахару.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ме сахӑр, — сӗнчӗ ун ҫинелле пӗшкӗннӗ Бояна.

— На, съешь сахару, — предложила Бояна, наклоняясь над ним.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ывӑннӑ та тӑна ҫухатнӑ, — ответлерӗ те Бояна йӑл кулса илчӗ.

Просто устал и потерял сознание, — ответила Бояна и улыбнулась ему.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна унӑн ҫамкине, питне, кӑкӑрне юрпа сӑтӑрма тытӑнчӗ.

Бояна начала тереть ему снегом лоб, лицо и грудь.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна Павӑл патне чупрӗ, акӑ месерле вырттарчӗ те пиншак тӳмийӗсене вӗҫертрӗ: юн ҫук.

Бояна подбежала к Павле, перевернула его на спину и разорвала гунь: крови не было видно.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл умӗнче ял кантурӗнчи ҫыруҫӑн хӗрӗ пырать; ӑна Бояна Данка ят панӑ.

Перед ним шла дочка писаря; Бояна уже успела дать ей кличку — «Данка».

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫав каҫ, рота саларан тухса кайичченех, вӑл, комиссар, Бояна санитарка хӗрхенессе кӗтнишӗн, хӑй йывӑрлӑха лекнине, ҫырӑва пула питех те хыпса-ҫунма тивнине ӳкӗнсе каласа панишӗн хӑйне хӑй ӳпкелетех.

И он будет без конца упрекать себя за то, что он, комиссар отряда, всю ночь, вплоть до самого выступления, жаловался посочувствовавшей ему санитарке Бояне на свое тяжелое положение, на горечь и боль, которые доставило ему это письмо.

31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Анчах Бояна пит ачашшӑн та ҫине тӑрсах ыйтать, ниепле те хӑпма пӗлмест.

Но Бояна настойчиво, тепло и не навязчиво продолжала его расспрашивать.

31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кӑшт чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн вара Бояна: — Кӳрентертӗм пулӗ, каҫарӑр, — терӗ!

— Прости, что я надоедаю тебе, Павле, — прибавила Бояна.

31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех