Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ну, мӗнле эсӗ, атте? — ыйтрӗ Константин тӳсӗмсӗррӗн, Бахолдина ырхан та ывӑннӑ сӑнлӑ питӗнчен пӑхса.— Ну как ты, батя? — нетерпеливо спрашивал он, вглядываясь в худое, изможденное лицо Бахолдина.
7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Пробатов Бахолдина, унӑн шурӑ минтер ҫинче тӗксӗммӗн курӑнакан питӗнчен пӑхса, ытларах та ытларах хумханса, пӑшӑрханса итлерӗ.
16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑл пӗр-икӗ минут хушши чӗнмерӗ, Бахолдина куҫран пӑхмасӑр ларчӗ, унтан хулпуҫҫисене тӳрлетсе, пуҫне каҫӑртрӗ.Минуту, другую он молчал, не глядя Бахолдину в глаза, потом распрямил плечи, откинул голову.
14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Бахолдин ҫапла иртсе кайнӑ япалана кӑмӑлланине Коробин айванла хӑтланни тесе шутланӑ, ун ҫинчен вӑл Бахолдина темиҫе хут уҫҫӑнах каланӑ, анчах лешӗ, ассӑн сывласа, яланах: «Эх, васькӑ, ку флигеле эпӗ хам тунӑ-ҫке, хам алӑсемпе, ӑнланатӑн-и? — тенӗ. — Миҫе ача чунӗ ӑшӑннӑ кунта, мӗн чухлӗ ҫын аслӑ пурнӑҫ ҫулӗ ҫине тухнӑ кунтан».
14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
- 1