Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Астаротӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта эпӗ пӗр зарядлисемпе танлаштарсан магазинлӑ пӑшалсем чылай витӗмлӗреххине курса ӗнентӗм, манӑн тата Астаротӑн шӑпах — магазинлисем: Шарппа Консидье.

Здесь я убедился в преимуществе магазинных ружей перед однозарядными; у меня же и Астарота были именно магазинки — Шарпа и Консидье.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Пӗрремӗш рете — ултӑ е ҫичӗ фут — ҫӑмӑллӑнах хыпрӑмӑр, иккӗмӗшне — вӑрахрах; хушӑксене тӑпрапа хуплатпӑр, ӑна малтан Астаротӑн пурттипе тата патаксемпе тӗпрететпӗр; малалла хӑпартнӑҫемӗн ӗҫ йывӑрлансах пырать, хӑш-пӗр чул муклашкине кӑкӑр тӗлне ҫитиччен ҫӗклеме те йывӑр; ҫавӑн чухне вӗсене хул пуҫҫисемпе тӗревленсе иккӗн йӑта-йӑта хуратпӑр.

Первый ряд, шириною в шесть или семь футов, мы положили легко, второй был возведен уже медленнее; промежутки мы заполняли землей, разрыхляя ее топором Астарота и палками; чем далее, тем труднее становилась наша работа, и я не мог подымать приблизительно на высоту груди некоторых камней; тогда мы взваливали их вместе, упираясь плечами.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Ырӑ ҫыннӑм, Астаротӑн пӑшалӗпе куҫне чухлатӑр-и?

 — Знаете, сударь, ружье и глаз Астарота?

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Малалла кайма юрамасть, — калаҫма пуҫларӗ Астарот; вӑл тата темиҫе сӑмах каларӗ, анчах хыпса илсе турат таткисем вутлӑ чӗлхисемпе чӳхенме пуҫларӗҫ те — ҫак самантра эпӗ, шалтах тӗлӗнсе, Астаротӑн ҫӗнӗ, тӗпренех улшӑннӑ сӑнне куратӑп.

— Нельзя идти дальше, — заговорил Астарот; он сказал еще несколько слов, но тут, вспыхнув, заполоскали огненными языками дрова, и я с изумлением увидел новое, совсем переродившееся лицо Астарота.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Астаротӑн йӗнер пускӑчӗсем, нумай ҫӳренӗрен ҫийӗнсех пӗтнӗскерсем, мана хам сисмесӗрех тӗшмӗртме хистеҫҫӗ: хуҫишӗн вӗсем хӑҫантанпа тертленеҫҫӗ-ши?

Стремена Астарота, стертые от езды, заставляли меня машинально соображать, сколько времени они ему служат.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Астаротӑн хура куҫӗсем хӗвелтен пытанса пӗрӗннӗ, шала кӗрсех ларнӑ тейӗн, Биг вара айккинчен айккинелле саланкӑрлӑн пӑхкаланӑ май тепӗр чух кулкалать те: «Ҫапла ҫав. Каятпӑр», — тенӗн мана куҫ хӗскелесе хавхалантарать.

Черные глаза Астарота, прячась от солнца, съежились и ушли внутрь, а Биг, рассеянно смотря по сторонам, иногда улыбался и подмигивал мне, как бы желая сказать: «Так-то. Едем».

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех