Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ардальонӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир тутар хӗрӗн пӳлӗмне куҫрӑмӑр, старик выран ҫине Ардальонӑн ури вӗҫне ларчӗ те, нумайччен ӑна вӑратнӑ хӑтланса тӑчӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ун хыҫӗнче, вырӑн ҫинчи икӗ минтер ҫинче, Ардальонӑн кӳпчесе ларнӑ пичӗ курӑнатчӗ, унӑн арпашса пӗтнӗ хура сухалӗ хӑпартланса тӑратчӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Мана ӑраснах Петӗр эртелӗнчи чи аслӑ та чи лайӑх работникӑн, каменщик Ардальонӑн историйӗ тӗлӗнтерсе ячӗ.Особенно меня поразила история каменщика Ардальона — старшего и лучшего работника в артели Петра.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Страницăсем:
- 1