Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Аолӑсем канашлаҫҫӗ те хӑйсен хушшинче пӗтӗмлетеҫҫӗ:

Аолы совещались и говорили между собой:

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ пӗр кунхине тусен хушшине, Аолӑсем пытанса пурӑнакан ҫӗре, хыпарҫӑ килсе ҫитет, — сӑнӗпе ҫав тери хитре Магацитл.

И вот, в горах, где скрывались Аолы, появился вестник, — прекрасный лицом Магацитл.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аолӑсем юр ҫил-тӑманӗ вӑхӑтӗнче курӑк пӗтнӗн вилеҫҫӗ.

Аолы гибли, как трава от снежной бури.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.