Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Андрийӗн чӗринче сивӗ пулса кайрӗ.

Холодно становилось у Андрия на сердце.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн амӑшӗ — ҫӳлӗ те тӗреклӗ хӗрарӑм, тата ҫамрӑк та иккен, — ку вара Коваллӑна тӗлӗнтерсе ячӗ.

Мать Андрия была высокая, сильная и, что удивило Ковалло, — молодая.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Эпӗ — Андрийӗн амӑшӗ, Мария Птаха.

Я — Андрийкина мама, Мария Птаха.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Олеся Андрийӗн аллине, ыраттарас мар тесе, асӑрханса, хӑйӗн чӗркуҫҫийӗ ҫинчен майӗпен сирчӗ.

Боясь причинить ему боль, Олеся тихонько снимала руку Андрия с колена.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн хӑйне, Олесӑра ытлашши нимех те ҫук тесе, ӗнентерес килет.

Андрию хотелось уверить себя, что в Олесе нет ничего особенного.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл Метелски хӑварнӑ пакета васкаса кайса илчӗ те, ҫыннӑн ыратнипе хӑй ҫӳҫене-ҫӳҫене кайса, Андрийӗн чӗмекӗн-чӗмекӗн сӗвӗнсе тӑракан пиҫнӗ пӳрнисене асӑрханса ҫыхма пуҫларӗ.

Она поспешно принесла оставленный Метельским пакет и, болезненно морщась от сострадания, стала осторожно перевязывать обваренные пальцы Андрия, с которых лоскутами свисала кожа.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн хӗлӗх пек карӑннӑ сасси, вӑл чӳхенни, хӗрӳленнипе пӑлханакан лучӑрканнӑ сӑн-пичӗ — ҫаксем ун ҫине пурне те йӑлтах урӑхла пӑхтарчӗҫ.

Его натянутый, как струна, голос, его волнение, весь вид, истерзанный и побужденный, заставили всех посмотреть на Андрия иными глазами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл Андрийӗн мӗскӗн кӗлетки ҫине кӳреннӗн пӑхса илчӗ.

Она смерила жалкую фигуру Андрия обидным взглядом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн, кӳреннӗ енне, куҫӗсем хуралса кайрӗҫ.

У Андрия потемнело в глазах от обиды.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Эпӗр малтан вакун ҫине хӑпарӑпӑр, вакун ҫинчен — хапха ҫине, вара хирелле вӑш кӑна тӑвӑпӑр! — пӑшӑлтатать Василёк, Андрийӗн хӑлхи ҫумне йӑпшӑнса.

Мы на вагон влезем, а с вагона на ворота — и айда в поле! — говорил Василек в самое ухо Андрию.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн чӗри хӑвӑрттӑн тапма пуҫларӗ.

Сердце Андрия заколотилось.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн, вӑл хӑйӗн шӑллӗне кӗҫех персе пӑрахма пултарни ҫинчен шухӑш пырса кӗнипе, шӑлӗсем шаклаттарса илчӗҫ.

У Андрия застучали зубы при мысли, что он едва не застрелил его сейчас.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫӳлтен пӗр чул персе анчӗ те Андрийӗн хулпуҫҫине хытах ыраттарчӗ.

Сверху скатился камень и больно ударил Андрия по плечу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Халӗ ӗнтӗ Андрийӗн аллисем ирӗк.

Теперь руки Андрия были свободны.

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пӑс хуранӗсен пӳлӗмне ҫӗнӗ смена килчӗ, Андрийӗн хӑлхине вӗсен татӑкӑн-татӑкӑн каланӑ сӑмахӗсем кӗреҫҫӗ.

В котельную входила новая смена, и Андрий уловил отрывистые фразы:

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн амӑшӗ килте ҫук — кӳрше кайнӑ.

Матери Андрия в комнатушке не было — она ушла к соседям.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн шӑллӗ, тӑххӑра ҫитнӗ Василёк, минтер ҫине пуҫхӗрлӗ тӑнӑ та урисемпе темӗнле кукӑр-макӑрсем те туса тӑрать.

Младший его братишка, девятилетний Василек, упершись головой в подушку и задрав вверх ноги, выделывал ими всевозможные кренделя.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Анчах ку сӑмахсем Андрийӗн хӑлхине кӗреймерӗҫ.

Но Андрий уже не слушал ее.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн ӑшчикне каллех ырӑ кӑмӑл тулчӗ.

К Андрию вернулось хорошее настроение.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрийӗн, хӗр куҫӗсенчен куҫҫуль тухнине кура, кӑмӑлӗ хуҫӑлчӗ.

Андрий с огорчением увидел в ее глазах слезинки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.