Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эпӗ Анахвӑр мӗнле пынине, вӑл киремете сулнине — йӑлтах пӑхса тӑтӑм.

А я все видел: и как подошел Анахвер, и как молился киреметю, все-все.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Анахвӑр, ара.

— Да про Анахвера.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Киремете сулчӗ иккен Анахвӑр.

Вон, оказывается, что! Анахвер молился киреметю!

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫакӑнта Анахвӑр патне тухнӑ пулсан пӗр самантра пӑвса вӗлеретчӗ вӑл Ваҫука.

Да, попробовал бы он высунуться из кустов, когда Анахвер тут бесновался, не сносить бы ему головы.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗлер ӑна! — антӑхса кайса йӑлӑнать, хушать, хӗтӗртет, вӗслетет Анахвӑр курӑнман вӑя, — Ман тӑшман ҫурчӗ-йӗрӗ кӗл пулса вӗҫсе кайтӑр.

Убей его! — взывал Анахвер к невидимой силе, — Сожги дом моего врага, развей его пепел по ветру!

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫав хушӑра Анахвӑр ура ҫине ҫӗкленчӗ, кӗпи-тумтирне вӑшт-вашт хывса печӗ, урине салтрӗ те, ҫаппа-ҫарамасскер, хӗвелтухӑҫнелле тилмӗрсе пӑхса, тем пӑшӑлтатрӗ, ҫапла-ҫапла тенӗ пек, пуҫне сула-сула илчӗ.

Анахвер резко поднялся, порывисто сбросил с себя одежду, разулся, совершенно голый повернулся на восток и снова забормотал, часто кивая головой.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫавсенчен курмалӑх ҫакӑнса вилме шухӑш тытман-ши ку, апла Ухатер пичине чӗнес, иккӗн мӗнле те пулин чарӑпӑр тесе Анахвӑр хыҫҫӑн утрӗ Ваҫук.

«Уж не задумал ли он наложить на себя руки? — с ужасом подумал Вазюк, вспомнив о смерти жены Анахвера. — Надо позвать Угадера, вдвоем как-нибудь его осилим». Но ноги сами собой понесли его вслед за мужиком.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ачасем чулпа пере-пере ватаҫҫӗ ун чӳречине, пахчинчи йӑрансене таптаса пӗтереҫҫӗ, Анахвӑр ҫав-ҫавах ҫын ҫинче ҫук.

Подражая взрослым, насмехалась над мужиком и сельская ребятня: то проткнут палкой одно-единственное оконце, то вытопчут грядки в огороде.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫук-мӗн, вӑл мар; Урхас Кушӑкри Анахвӑр пулчӗ вӑл.

Но из раздвинутых кустов неожиданно вынырнул Анахвер, из Урхас-Кошек.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.