Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эп ӑна Алтӑнӑвӑ ялне ӑсатса хӑвартӑм, унтан вара…

Я ее отвел в Алтыново, а оттуда…

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ту айӗнче сарӑлса ларан Алтӑнӑвӑ ялӗ те уҫҫӑнах курӑнчӗ.

Отчетливо видна была деревня Алтыново, раскинувшаяся на отроге хребта.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунтан Алтӑнӑвӑ ялне ҫитесси пӗр сехет, пӑшалпа пенине те никам илтес ҫук.

Он находился в часе ходьбы от Алтынова, и если бы пришлось стрелять, никто не услышал бы выстрелов.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Бяла Черквана каймарӗ, каялла ҫаврӑнса, ҫав трактиртен хӗвеланӑҫнелле вырнаҫнӑ айлӑм вӗҫӗнчи Алтӑнӑвӑ ялнелле уттарчӗ.

Огнянов не поехал в Бяла-Черкву, но повернул назад, к деревне Алтыново, расположенной к западу от постоялого двора, в конце долины.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.