Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Алешинька (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫынсем ӑна хӗрӗх ҫулта, тенӗ, анчах шап-шур ӳт айӗнчен хӗрлӗ тӗс палӑрса тӑракан пичӗ ҫине пӑхсан, вӑл вӑтӑр ҫула та ҫитмен пек туйӑннӑ: — Алешинька, кӑйкӑрӑм, — тенӗ те вӑл, тилӗнни пек ҫивӗч шӑлӗсене кӑтартса, амӑшӗ ачине хупланӑ пек, Алексее хӑйӗн кӗлеткипе хупланӑ.

Говорили, что ей уже сорок лет, но по лицу её, матово-белому, с румянцем под кожей, казалось, что ей нет и тридцати: — Алёшинька, сокол, — говорила она, показывая острые, лисьи зубы, и закрывала Алексея собою, как мать ребёнка.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех