Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Акулькӑпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вавилӑпа Алексашка парикмахер ҫинчен те, Акулькӑпа Юлька ҫинчен те, Кобылин старик ҫинчен те.

И про Вавилу знают, и про парикмахера Алексашку, про Акульку и Юльку, про деда Кобылина.

Ҫӗнӗ ҫӗрте // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пӗтӗмпех, кашниншӗн тавӑрать вӑл: ашшӗшӗн те, Ванюкшӑн та, Акулькӑпа Юлькӑшӑн та, Серафим Холодныйшӑн та, Наталишӗн те.

Сполна за всех и за все отомстит: и за отца, и за Ванечку, и за Акульку и Юльку, за Серафима Холодного, за Наталью Прыткову.

Хумханать Ейӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Ох, ох, — ассӑн сывланӑ Акулькӑпа Юлька, — патша паллисем пур.

— Ох, ох, — вздыхали Акулька и Юлька, — царские знаки.

Патша паллисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Чӑн-чӑн патшах, — пӗлтернӗ каҫхине Гришатка Акулькӑпа Юлькӑна.

— Доподлинный он государь, — докладывал вечером Гришатка Акульке и Юльке.

Патша паллисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Акулькӑпа Юлька та хаваслӑ.

Рады Акулька и Юлька.

Патша паллисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Аттеҫӗм, тӑван атте, аннеҫӗм, анне, — куҫҫульпе ҫӑвӑнаҫҫӗ Акулькӑпа Юлька.

— Папенька, папенька наш, маменька, маменька! — бьются в слезах Акулька и Юлька.

Пыллӑ пӗремӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Акулькӑпа Юлькӑна ҫитсӑ параҫҫӗ.

Акульке и Юльке выдали на кофты яркого ситчику.

Пыллӑ пӗремӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Акулькӑпа Юлька сасӑпах йӗреҫҫӗ.

Взвыли Акулька и Юлька.

Пыллӑ пӗремӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Ах, ах, — ассӑн сывлаҫҫӗ Акулькӑпа Юлька, — пӗтереҫҫӗ салтаксем.

— Ох, ох, — вздыхают Акулька и Юлька, — всыплют солдаты.

Пыллӑ пӗремӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Унтан улпут патӗнче ӗҫлекен хӗрсем — пӗртӑван Акулькӑпа Юлька — вӗҫтерсе ҫитнӗ.

Затем прибежали дворовые девки — сестры Акулька и Юлька.

Вавилӑпа ыттисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех