Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫисе (тĕпĕ: ҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирхи апат ҫисе тӑрансан, сӗтел хушшинчен тухрӗҫ.

Окончив завтрак, встали из-за стола.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫисе ямастӑп.

Не съем.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тен ӑна хуҫа тупса ҫисе те янӑ пулӗ.

Очень может быть, что хозяин нашел ее и скушал.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Каштанка темӗнччен ҫирӗ, ҫавах ҫисе тӑранаймарӗ, нумай ҫинипе ӳсӗрӗлнӗ пек пулса кайрӗ.

Каштанка съела много, но не наелась, а только опьянела от еды.

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Каштанка ытла выҫнӑ пирки ҫак шӑмӑсене тутине-мӗнне туймасӑрах хӑвӑрт ҫисе ячӗ.

А она с голодухи все это съела так быстро, что не успела разобрать вкуса.

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Пӗр ҫур сехете яхӑн иртсен, вӑл пӗр пысӑк та ҫутӑ пӳлӗмре, пуҫне аяккинерех усса, сӗтел хушшинче апат ҫисе ларакан палламан ҫын ҫине тӗлӗнсе пӑхса тӑчӗ.

Не больше как через полчаса она уже сидела на полу в большой светлой комнате и, склонив голову набок, с умилением и с любопытством глядела на незнакомца, который сидел за столом и обедал.

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Вӑт эсӗ шывран кӑшт йӗпе тухсан та, сана кап! ярса илеҫҫӗ те ҫисе те яраҫҫӗ кушаксем!

— А вот если ты даже чуть подмоченный выберешься, тебя цап-царап — и кошки съели!

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пухӑва ертсе пыма Прохор Цапкина хушрӗҫ — вӑл президиум сӗтелӗ хушшинче, йӑмӑх хӗрлӗ кӗпипе куҫа ҫисе ларать, аллисене кӑкӑрӗ ҫине хуҫлатса хунӑ, хӑйне хушнӑ чыслӑ та пысӑк ӗҫ мӗне пӗлтернине ӑнланса мӑнаҫлӑн пӑхкалать.

Вести собрание поручили Прохору Цапкину — он восседал за столом президиума в распахнутом пиджаке, слепя глаза оранжево-яркой рубахой, сложив на груди руки, гордый сознанием возложенной на него почетной и важной обязанности.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Юрӗ, пӗтӗмпех ҫисе яраймӗҫ; сан валли те мӗн те пулин юлӗ!

— Ладно, авось всего по сожрут, и тебе кой-чего останется.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Е шуйттансем кваспа ҫисе янӑ-и сире?

— Или черти вас с квасом съели?

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кам ҫисе ярать сана?

Разве тебя кто съест?

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ этем ҫӑткӑнлӑхне тӳсме пултараймастӑп, пуясшӑн ҫунни ҫынна ҫисе янине, ҫын укҫа тарҫи е япала тарҫи пулса тӑнине курма пултараймастӑп!..

Я вообще не переношу человеческой жадности и не могу видеть, как страсть к наживе сжирает человека и он становится рабом денег или вещей!..

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Парти каларӗ: ҫитет сана, Егор Матвеевич, ҫӑкӑрпа квас ҫисе пурӑнма, лайӑх пурнӑҫпа пурӑнма вӑхӑт ҫитрӗ! — терӗ.

Партия сказала — хватит тебе, Егор Матвеевич, перебиваться с хлеба на квас, наступила пора зажить хорошей жизнью!

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ тырӑпа ҫум курӑкне нихҫан та пӑтраштармастӑп, сана та хушмастӑп вӗсене пӑтраштарма, атту темскер чӑмлама тивӗ — чӑн-чӑн тыррине ҫисе кураймӑн!

Я сорняк с хлебом никогда не путаю и тебе не советую, а то будешь жевать неизвестно что, а до настоящего хлеба и не доберешься!

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Часах сӗт ытлашшипех пулать те-ха, ҫисе тӑранӗҫ ун чух!..

Но ничего, скоро у них вдоволь молочка будет, отопьются!…

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Халӗ эпӗ, — терӗ вӑл тепӗр хут, — тепӗр чухне виҫӗ ҫыншӑн ҫисе, ыттисем ҫинчен шухӑшламасӑр пурӑнакансенчен те телейлӗрех.

— А сейчас, — повторила она, — я иной раз счастливее тех, кто ест в три рта и на других не смотрит.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑшӗ — эпир кунта пурӑнса юлашки укҫана ҫисе пӗтертӗмӗр тесе ҫухӑрнӑ, хӑшӗ — пирӗн кунта ҫемье ҫуррине яхӑн чирлесе вилсе пӗтрӗ, тесе ятлаҫнӑ, тата хӑшӗ — халех каятпӑр, нумай тӑмастпӑр, тесе хӗпӗртенӗ.

Одни кричали, что здесь они прожились и проелись, другие негодовали на то, что смерть и болезни ополовинили их семейства, третьи радовались, что сейчас уезжают…

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Анчах киле тавӑрӑнма та май пулман: килте пӗр япала та юлман, пурне те сутса пӗтернӗ, сутса пуҫтарнӑ укҫана та ҫул ҫинче нумай ҫисе пӗтернӗ, юлашки укҫа ҫӗнӗ ҫӗре пырса вырӑнаҫма та те ҫитейӗ, те ҫитеймӗ.

Но вернуться было уже нельзя: на родине все продано до клочка, а что продано, то прожито в дороге, проедено, истрачено, и дай Бог, чтобы хватило последних грошей добраться до «новой земли».

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Ҫавӑнтах, ыраш курӑкӗн сӗтеклӗ тунисене юлхавлӑн чӗпӗткелесе, йӗнерне хывса хунӑ, тӑлланӑ лаши ҫисе ҫӳрерӗ.

Тут же, лениво срывая сочные стебли аржанца, пасся его расседланный и стреноженный конь.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Коршуновсем ҫемйипе Дон леш енне тарса кайнӑ хыҫҫӑн вӑл япӑх ҫисе пурӑннӑ курӑнать.

Он, как видно, плохо питался после того, как вся коршуновская семья уехала за Дон.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех