Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пит-куҫӗ пӗркеленни те ватӑлнипе мар, лапсӑркка та мӑклӑ ҫӳҫӗ вирелле тӑрать, ун-кун кӑвак ҫӳҫ пӗрчисем палӑраҫҫӗ, суранланса пӗтнӗ шӑлсӑр ҫӑварӗ те ҫамрӑк.

Морщины на лице не от дряхлости, и седина в кудлатой, упрямоволосой голове — молода, и молод беззубый, изуродованный рот.

XVII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Тӑнлав тӗлӗнчи тар пӗрчисем питҫӑмартисем тӑрӑх юпленсе юхса анаҫҫӗ.

Пот с висков струился на щеки.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Унӑн шатраллӑ пичӗ ҫине тар пӗрчисем тапса тухрӗҫ; хӑй вӑл тӗтӗм ҫинче вӗтнӗ хытӑ шӑнӑрлӑ какай чӑмласа ларать.

На его изрытом оспинками лице выступил пот; он жевал всухомятку кусок жилистого копченого мяса.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Анчах хӑй пурпӗрех ҫамрӑк курӑнать — пичӗсемпе янах ҫинчи сухал пӗрчисем кӑшт кӑна палӑрса тӑраҫҫӗ.

Но был он так молод, что мягкие светлые волосы оставались почти незаметными на его щеках и подбородке.

XIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ачасен пичӗсем ҫине тар пӗрчисем тапса тухрӗҫ, кӗписем хӑйсен тарпа йӗпеннӗ ҫурӑмӗсем ҫумне ҫыпҫӑнса тӑраҫҫӗ.

На лицах ребят выступил пот, рубашки прилипали к спинам.

II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл ҫул ҫине тетел карса хурать, ун ҫине тырӑ пӗрчисем сапать, унта ҫакланнӑ шӑпчӑка читлӗхе хупса лартать.

Он расстелил на дорожке сеть, набросал в нее зерен, а когда поймал соловья, посадил его в клетку.

Розӑпа шӑпчӑк ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Хутаҫа шӑрт пӗрчисем хушшине типӗ хӑйӑр ҫурри таран тултараҫҫӗ те шӑрт вӗҫӗсем йӗркеллӗ саркаланса тӑракан пуличченех силлеҫҫӗ.

В мешочек между щетин до половины насыпают сухого песку и потряхивают до тех пор, пока концы щетки в мешке не распределятся совершенно равномерно.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Эпӗ хамӑн хӗвелтухӑҫ енчи бойница патӗнчи поста пӑрахса хӑварса, капитан хыҫне пырса тӑтӑм, вӑл алӑк урати ҫинче, чавсипе чӗркуҫҫи ҫине таянса, пуҫне аллисемпе тытса ларать, ҫӑл шывӗ вӗресе тӑракан, хӑйӑр пӗрчисем ташлакан кивелнӗ тимӗр хуранӗ ҫине пӑхса тӑрать.

Я покинул свой пост у восточной бойницы и стоял позади капитана, который сидел на пороге, положив локти на колени, поддерживая голову руками, и смотрел в старый железный котел, где бурлила вода и плясали песчинки.

XX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Анчах ҫапла тӑвас вырӑнне хам та халь-халь йӗрсе ярасса анчах туйрӑм эпӗ: хӗрачана питех те шел пулни, тӗрӗслӗх те яланах ҫӗнтермессе ӑнланни (уйрӑмах икӗ ҫын хушшинчи ӗҫсенче ҫапла-ҫке вӑл) чуна ҫурсах ыраттарчӗ, хыткан аяк пӗрчисем те, хӗрачан куҫҫульпе йӗпеннӗ, нӑшӑклатакан сӑмси те, вӑл ман пата ҫапла вирхӗнсе ман ҫума ҫапла тӗршӗнни те чӗрене ҫурчӗ.

Но вместо этого я почувствовала, что разревусь сама от жалости, оттого, что справедливость, к сожалению, не всегда побеждает (в особенности там, где дело касается двоих), от этих косточек, от мокрого, шмыгающего носа, от той пронзительности, с какой она бросилась ко мне.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Манӑн алла унӑн хыткан аяк пӗрчисем лекрӗҫ, вӑл манран сассӑр мӗн ыйтнине, мӗншӗн асапланине эпӗ аван ӑнлантӑм.

Тонкие ребрышки прощупывались у меня под рукой, и я понимала, чего она хочет от меня, о чем безмолвно спрашивает.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫийӗнчи хура кӗрӗкне вӑл чӗн пиҫиххисемпе туртса ҫыхнӑ, ҫӳлӗ ҫӗлӗкӗн хӗрлӗ тӑрри ҫинче юр пӗрчисем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Чёрная бекеша на нём была туго затянута ремнями, на папахе поблёскивали звёздочки снега.

Хваттерте пурӑнакан // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Чӳрече тул енче, сарӑрах та вӑйлах мар ҫутӑра, кӑпӑшка та ҫемҫе юр пӗрчисем вӗҫкелеҫҫӗ.

Возле окон в жёлтом, неярком свете лениво кружились лёгкие, пушистые снежинки.

Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Тӳперен ӳкекен юр пӗрчисем сывлӑшрах ирӗлсе каяҫҫӗ.

Падающие с неба снежинки таяли, не достигнув земли.

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унӑн кукши ҫинче тар пӗрчисем йӑлтӑртатнӑ, пичӗ ҫинчи пӗркеленчӗксем яланхи пекех вӗттӗн те шиклӗн чӗтреннӗ…

На лысине у него блестели капли пота, и, по обыкновению, морщины на щеках вздрагивали частой, тревожной дрожью…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Юр пӗрчисем Чжан Фу-ин ҫамки ҫине ӳксе ирӗлеҫҫӗ, вӗри питҫӑмартисем тӑрӑх тар пӗрчи пӗк юха-юха анаҫҫӗ.

Снежинки, падая на лоб Чжан Фу-ина, таяли и, словно капли пота, стекали по разгоряченным щекам.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗвелпе пиҫнӗ ватӑ пит ҫинче тар пӗрчисем йӑлтӑртатаҫҫӗ, халсӑр та имшер ӳт-пӗвӗ сивӗ тытнӑ вӑхӑтри пек сиксе чӗтрет.

На обожженном солнцем старческом лице блестел пот, а тщедушное тело тряслось, как в лихорадке.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кӗркунне вара пӗрчисем пӗрин ҫумне пӗри ҫыпҫӑнса тӑраҫҫӗ.

К осени получается прямо зернышко к зернышку.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Старикӗн пӗркеленчӗк пичӗ ҫинче ҫӑлтӑрсем пек тар пӗрчисем йӑлтӑртатма пуҫларӗҫ.

На морщинистом лице старика звездочками заблестели капли пота.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хань Лао-люн пуҫӗ ҫинчи кукша вырӑнӗсене вӗтӗ тар пӗрчисем тапса тухрӗҫ.

Залысины Хань Лао-лю покрылись мелкими бусинками пота.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ сӗтел ҫине тӑпра сарса хутӑм та, чӑх умӗнчех унӑн ӑшне какай татӑкӗсем, сӗлӗ пӗрчисем, ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсем тата ытти те пытара-пытара хутӑм.

Я насыпал на стол слой земли и на глазах у курочки закапывал туда кусочки мяса, зерна овса и т. п.

Ташлакан тӑрнасемпе ҫара уран ҫӳрекен чӑхӑ // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.