Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пульӑсем (тĕпĕ: пуля) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Манӑн куҫ умне кӗреҫесемпе кайласем каткаса пӗтернӗ, вӗтӗ хурҫӑ снаряд патакӗсем шапӑртатса тӑкӑннӑ, пульӑсем, юнланнӑ чулсем килсе тухрӗҫ…

Представил себе эти облитые кровью высоты, нумулитовые скалы со следами лопат и кирок, обрызганные мелкими кусочками снарядной стали, расклеванные пулями.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ӗнтӗ фермӑра пӗр ҫивитти юлми ҫӗмӗрсе пӗтернӗ, пульӑсем стенасем витӗр ала витӗр вӗҫнӗ пек вӗҫеҫҫӗ, сасартӑк манпа Куприянов патне Жорж-матрос шӑвӑнса пычӗ те калать:

Уже всю крышу на ферме сорвало, пули пролетали через стены, как сквозь решето, когда подполз ко мне и Куприянову Жорж-матрос и говорит:

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Патронӗсене пӗтӗмпех персе пӗтерсен, вӑл хӑйӗн хӑрушӑ вӑрӑм пӗвӗпе ура ҫине тӑчӗ, пулеметне чул ҫине тытса ҫапрӗ те пульӑсем тӑкӑнса тӑнӑ ҫӗртенех ферма патнелле утрӗ.

Расстрелял все патроны, поднялся во весь свой страшенный рост, ударил пулемет о камень и пошел к ферме, под огнем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫутатакан пульӑсем вӗҫнине куратӑн та — пӗлсех тӑратӑн: вӗлернинчен ытларах сехрене хӑпартать.

Видишь веер трассирующих пуль, уже знаешь — не столько убивают, сколько пугают.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Халӗ ӗнтӗ эпӗ атакӑлама ӗмӗтленнӗ сӑртсене куратӑп, пульӑсем шӑхӑрнине илтетӗп.

Теперь я видел холмы, которые намеревался атаковать, и слышал свист пуль.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Татах сӑрт шатӑртатма пуҫларӗ, татах унӑн чакаласа пӗтернӗ аяккисенчен пульӑсем ҫумӑр пек ҫума тытӑнчӗҫ.

И снова зарокотал, затрещал выстрелами холм, снова изуродованные его склоны изрыгнули на врага вееры пуль.

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

Миша, хӑй пуҫӗ урлах пульӑсем шӑхӑрса иртнине илтнӗ пулсан та, хӑрушлӑх ҫинчен шухӑшламан, вӑл хӑйне усал сӑмахсемпе ятланӑ.

Миша слушал свист пуль над головой и, не думая об опасности, ругал себя всеми известными ему словами.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Пӑрланнӑ юр ҫийӗн пульӑсем шӑхӑрса иртсе юра сирпӗтнӗ, туратсене хумхантарса пас тӑкнӑ.

И вдруг тишина была распорота сухим треском пулемётных очередей.

Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.

Курӑк ӑшӗнче шӑрчӑксем чӗриклетеҫҫӗ, ҫутӑ нӑрӑсем унталла та кунталла фосфорлӑ пульӑсем пек вӗҫсе иртеҫҫӗ.

В траве трещали сверчки, кое-где фосфорическими пульками проносились светляки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пехота пӗрремӗш кварталсене йышӑнса илнӗ те халӗ таҫта хула варринче ҫапӑҫать, анчах пульӑсем урамсемпе тӑкӑрлӑксем тӑрӑх шӑхӑрса иртеҫҫӗ.

Пехота, заняв первые кварталы, уже вела бой где-то в центре, но пули еще жужжали вдоль улиц и переулков.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пур енчен те пульӑсем шӑхӑрса иртеҫҫӗ.

Стегало огнем отовсюду.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пульӑсем йӗри-таврана умлӑн-хыҫлӑн пыра-пыра ӳкеҫҫӗ, хумсем вӗреме пуҫларӗҫ.

Густо затехкало вокруг, волны закипели.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Малалла кайнӑҫемӗн ҫапӑҫу кӗрлевӗ ытларах та ытларах илтӗнме тытӑнать, ҫутӑ йӗр хӑваракан пульӑсем, тӗттӗм ту хушӑкӗсене касса, ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарса пыраҫҫӗ, ҫутӑраххӑн курӑнаҫҫӗ.

Чем дальше, тем слышнее гремел бой, ленточки трассирующих, прорезая темные ущелья, приближались, становились ярче.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хула сачӗ урлӑ пульӑсем ҫутӑ йӗр хӑварса вӗҫсе иртеҫҫӗ.

Трассирующие пули пронизали сквер.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗтӗм коридор тӑрӑх, урайӗнчен пуҫласа маччана ҫити, ҫутӑ йӗр хӑваракан пульӑсем шӑхӑрма пуҫларӗҫ, стенасем ҫумне пырса ҫапӑнаҫҫӗ, каялла ывтӑнса каяҫҫӗ.

По всему коридору, от пола до потолка, зашипели трассирующие, зарикошетили.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пульӑсем ҫумӑр пекех ҫӑваҫҫӗ.

Огонь был большой плотности.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пульӑсем ҫурса пӗтернӗ шурӑ ялавсем чул сарнӑ урама ӳкеҫҫӗ, ҫав ялавсем пиншер ҫынсене пурнӑҫ памалла, пысӑк хулана ишӗлтерессинчен ҫӑлса хӑвармалла пулнӑ.

Упали на мокрую мостовую иссеченные белые флаги, которые должны были даровать жизнь тысячам людей, спасти от разрушения огромный город.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сӗм тӗттӗм каҫ, пульӑсем ҫеҫ хирте шӑхӑраҫ, Ҫилӗ ҫеҫ янратать пралука…

«Темная ночь, только пули свистят по степи, только ветер гудит в проводах…»

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пульӑсем чул пусмасем ҫумне пырса ҫапӑнаҫҫӗ те аяккалла шӑхӑрса вӑркӑнаҫҫӗ.

Пули зацокали по каменным ступеням и с шипеньем зарикошетили.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кунта, кантӑкран шатӑртатакан вутлӑ ҫумӑр вирхӗнсе кӗнӗ евӗр, ҫутӑ йӗр хӑваракан пульӑсем чӑшлатса вӗҫсе кӗреҫҫӗ.

Во все окна с шипением врывались трассирующие пули, словно сюда ветром забивало трескучий огненный дождь.

XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех