Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗҫ сăмах пирĕн базăра пур.
кӗҫ (тĕпĕ: кӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗҫ акӑ тата малалла тапса сикетпӗр!

Скоро пыхнем дальше!

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл кӗҫ каять.

Она зараз уйдет.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗҫ ак тӳрленетӗп!

— Скоро поправлюсь!

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗҫ ҫутӑлать-и?

— Скоро рассвенет?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир нумай ҫӳреместпӗр, кӗҫ килетпӗр.

Мы скоро прибудем.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Куратӑн ак, пирӗннисем кӗҫ Дон урлӑ каҫса килеҫҫӗ, — шантарса каларӗ Ильинична.

— Вот поглядишь, скоро переправются наши из-за Дона, — уверенно отозвалась Ильинична.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗҫ каятпӑр-и? — чӑтӑмсӑррӑн ыйтрӗ лавҫӑ хӗрарӑм, питне хӗвел тивесрен кӗптесе ҫыхнӑ тутӑрне тути ҫинчен сирсе.

— Ну, скоро будем ехать? — нетерпеливо спросила подводчица, сдвигая с губ кутавший от загара лицо головной платок.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗҫ ак хутор пуҫланмалла; умра садсен хура мӗлкисем, пӗчӗк тӑвайкки ҫинчи часавай юпи, сарлака тӑкӑрлӑк.

Вот-вот хутор, черные купы садов, часовенка на пригорочке, широкий проулок.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗҫ Богаевский чупса тухать; тутисем ун шӑнса кӳтнӗ пек сиккелесе чӗтреҫҫӗ, сасси тытӑнчӑклӑ тухать.

Выбежал Богаевский; губы его дрожали, как от страшного холода, — он заикался.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Марфа Игнатьевна, ҫырса хурам-ха эпӗ вӑл сӑмахсене, кӗҫ Сергей килсе ҫитӗ, вӑл пӗлет ӗнтӗ ку сӑмахсем мӗне пӗлтернине.

Марфа Игнатьевна, давай я запишу те слова, а вскорости приедет Сергей — он-то знает, в чем тут смысл.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗҫ ак Усть-Невинскине кино ҫине ӳкерме пуҫлаҫҫӗ.

Того и гляди Усть-Невинскую скоро будут снимать на кинокартину.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ну, Никита, терӗ, эпӗ сана йывӑҫ антарнӑ ҫӗртех асӑрхарӑм, хатӗрлен, ҫамрӑксенчен бригада пуҫтар, кӗҫ канал алтма пуҫлатпӑр», — терӗ.

«Ну, говорит, Никита, я тебя еще на лесосплаве заприметил, готовься, подбирай себе из молодежи бригаду, скоро начнем канал рыть».

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗҫ унтан пӗр-пӗр пӑру хӳрине каялла пӗтӗрсе хурать те малтан мӗкӗрсе ярать — эх, тапса сикет вара!

Обнаковенно, какая-нибудь телка задерет хвост на спину, мыкнет — да как учешет!

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хуракуҫ хӗр шуралса кайрӗ, кӗҫ витрине ӳкеретчӗ.

Вижу, побледнела Смуглянка, чуть ведро не уронила.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Поезд станцире тӑрать, кӗҫ анса ларас пек, хӗп-хӗрлӗ уйӑх чӳречерен пӑхать; хунар ҫути иртсе кайрӗ, рельссем тӑрӑх мӗлке тӑсӑлчӗ…

Поезд стоит на станции, в окно смотрит огненно-красная луна на закате; промелькнул огонек фонаря, по рельсам протянулась тень…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унтан кӗҫ инҫетре савӑнӑҫлӑ баян сасси илтӗнсе кайрӗ.

Затем издали долетел голос баяна, и Савва сказал:

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗҫ ак киле ҫитетпӗр!

Домой приедем!

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӗсен матросӗсем хӑшпӗр чухне хупахсенче пирӗн ҫума ҫулӑхкалатчӗҫ, кӗҫ мӗн те пулин пулсанах — боксла чышкалама пӑхатчӗҫ.

Ихние матросы в кабаках, бывало, нас затрагивают и чуть чего — боксом бьют.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах кӑшт хӗсӗнерех пӑхакан куҫӗ ӗлӗк подпоручик пулнӑ Лятьевскин савӑнӑҫлӑ, кӗҫ кулса ярас пек сӑн-питне пӗрре те пӑсмасть.

Но прижмуренный глаз не нарушал, а как бы подчеркивал веселое, смешливое выражение лица бывшего подпоручика Лятьевского.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Чӑн, ӗненме хӗн пулсан та, кӗҫ авланса ямарӗ ҫав.

— Да, едва не женился, как это ни странно.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех