Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

бенедикт сăмах пирĕн базăра пур.
бенедикт (тĕпĕ: Бенедикт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бенедикт пичче кӗтмен телейпе антӑхсах кайрӗ.

Кузен Бенедикт захлебывался от счастья.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд хӑйӗн пӗчӗк хунарне ҫутрӗ те Бенедикт пичче патне пычӗ.

Дик Сэнд зажег свой ручной фонарик и подошел к кузену Бенедикту.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫук, — хирӗҫлерӗ Бенедикт пичче, — шӑна ку… тата питӗ тӗлӗнмелле шӑна.

— Нет, — возразил кузен Бенедикт, — это муха… и весьма любопытная муха.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хурта таптаса лапчӑтма-и?! — кӑшкӑрса ячӗ Бенедикт пичче.

— Раздавить насекомое? — вскричал кузен Бенедикт.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫук, ҫук, ҫӗлен мар, темӗскерле хурт, — терӗ Бенедикт пичче.

— Нет-нет, не змея, а какое-то насекомое, — ответил кузен Бенедикт.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эпӗ кӑшкӑртӑм! — тавӑрчӗ Бенедикт пичче.

Это я крикнул! — ответил кузен Бенедикт.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫутҫанталӑк телейсӗр энтомологран тӑрӑхласа кулнӑ пекех тупӑнчӗ, ҫавӑнпа Бенедикт пиччен кӑмӑлӗ тӑкӑскӑ пулнинчен тӗлӗнмеллиех ҫук.

Природа, казалось, издевалась над несчастным энтомологом, и неудивительно, что кузен Бенедикт все время был в отвратительном настроении.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Калас пулать, Джек кӑна мар, Бенедикт пичче те кӑмӑлсӑр пулчӗ.

Нужно сказать, что если Джек был недоволен, то не более доволен был и кузен Бенедикт.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапах Уэлдон миссис Геркулеса айккине чӗнсе кайрӗ те: «Ку пысӑк ачана малашне ушкӑнран уйрӑлма чармалла мар-тӑр, анчах куҫран ҫухатмасӑр пӑхсах тӑрас, Бенедикт пиччепе хӑй юратнӑ сиенсӗр ӗҫпе аппаланма чарас мар», — терӗ.

Но миссис Уэлдон отвела Геркулеса в сторону и сказала, что, пожалуй, можно позволить этому большому ребенку отклоняться от пути группы, не теряя, однако, его из виду, не надо лишать кузена Бенедикта невинных удовольствий, столь естественных в его возрасте.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бенедикт пичче те, тен, пурнӑҫӗнче пӗрремӗш хут апат пурнӑҫшӑн ним усӑсӑр та ниме тӑман япала маррине тавҫӑрса илчӗ.

Даже кузен Бенедикт, быть может впервые в жизни, сообразил, что еда — не бесполезный и не безразличный для жизни процесс.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бенедикт пичче ҫутӑ хурт нумай тытасса шаннӑччӗ, анчах Геркулес ӑна шутланине тума ирӗк памарӗ, ученӑя, тем пек кутӑнлашсан та, хӑйсем чарӑннӑ вырӑна ҫавӑтса таврӑнчӗ.

Кузен Бенедикт надеялся наловить много таких светляков, но Геркулес воспротивился его поползновениям и, несмотря на протесты ученого, притащил его к месту привала.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чарӑннӑ вырӑна темиҫе минутран Геркулес Бенедикт пиччене ҫавӑтса килчӗ — вӑл ҫутӑ хуртсем тытма кайнӑччӗ: ун пек ҫутатакан «кокуйо» ятлӑ хуртсемпе туземецсен вӗҫкӗн хӗрарӑмӗсем хӑйсен ҫӳҫне илемлетеҫҫӗ.

Через несколько минут Геркулес привел на стоянку кузена Бенедикта, который отправился ловить светляков: тех «кокуйо» — светящихся мух, которыми щеголихи туземки украшают свои волосы, словно живыми драгоценностями.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ку тӗрӗсех, — терӗ Бенедикт пичче, ҫак калаҫу ун хӑлхине те кӗчӗ: Ҫӗнӗ Тӗнчере тигрсем те, арӑслансем те ҫук.

— Это верно, — сказал кузен Бенедикт, случайно прислушавшийся к разговору: — В Новом Свете нет ни тигров, ни львов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав чылай ҫӗнӗ ӳсентӑранпа юнашар Бенедикт пичче ячӗ те тӑма пултаратчӗ.

Кузен Бенедикт, несомненно, мог бы присоединить свое имя ко многим из их названий.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бенедикт пичче энтомолог ботаник та пулманнишӗн чӑннипех те шел.

Поистине очень жаль, что энтомолог кузен Бенедикт не был также и ботаником.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла шутласа, Бенедикт пиччепе аппаланма пӑрахрӗҫ.

Решив таким образом вопрос, кузеном Бенедиктом перестали заниматься.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пурте ҫак шухӑшпа килӗшрӗҫ: сайра тӗл пулакан хурт-кӑпшанкӑ тытсан, Бенедикт пичче хӑйне мӗнле тыткалать, Геркулес та ӑна ҫапла сапӑррӑн хӑй вырӑнне ҫавӑтса пырса тӑратать.

 И было решено, что он будет поступать с кузеном Бенедиктом так же, как сам энтомолог поступал с редкими насекомыми, то есть в случае нужды ловить его и водворять на место столь же деликатно, как сам кузен Бенедикт сделал бы это с самым редким чешуекрылым.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тавтапуҫ сире, Бенедикт пиччем.

Благодарю вас, кузен Бенедикт.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Манран коллекци ешчӗкне туртса илме-и?! — кӑшкӑрса ячӗ Бенедикт пичче хӑрушӑ сасӑпа, Уэлдон миссис ун коллекцине мар, кӑкӑрӗнчен чӗрипе кӑларса илессипе хӑратнӑ пек.

Отобрать у меня коллекцию? — воскликнул кузен Бенедикт таким тоном, словно миссис Уэлдон угрожала вырвать ему сердце.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бенедикт пиччем, — терӗ вара вӑл юлашкинчен, — эпӗ сире ҫине тӑрсах пирӗнпе пӗрле утма ӳкӗтлетӗп, юлашки хут асӑрхаттаратӑп — эп каланине итлӗр!

— Кузен Бенедикт, — сказала она ему наконец, — я настоятельно прошу вас не удаляться от нас и в последний раз требую, чтобы вы прислушались к моей просьбе!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех