Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ячӗҫ (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ответ вырӑнне ҫывӑхрах пӑшал сасси илтӗнсе кайрӗ, ҫавӑнтах тата темиҫен пӗр харӑс кӗрслеттерсе ячӗҫ.

В ответ совсем близко раздался выстрел, а вслед за ним трахнул залп.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл тухса кайнӑ хыҫҫӑн ик-виҫ кунтанах мана та ҫав хуланах, кӗпӗрнери халӑх сучӗн пуҫлӑхӗ туса, ӗҫлеме кӑларса ячӗҫ.

По счастливому совпадению через несколько дней после его отъезда меня назначили на работу в тот же город заведывать губернским народным судом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тарма хатӗрленет! — тесе кӑшкӑрса ячӗҫ пур енчен те.

Собирается удрать! — закричали со всех сторон.

ХСVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кӑткӑсем кулса ячӗҫ, тет: «Ҫулла юрӑсем юрларӑн пулсан, ӗнтӗ, эппин, хӗлле ташла», — терӗҫ, тет.

Они засмеялись и говорят: «Если летом играла, зимой пляши».

Шӑрчӑкпа кӑткӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ашшӗпе амӑшӗ пӗр-пӗрин куҫӗнчен чӑр! пӑхрӗҫ, тет те, йӗрсе ячӗҫ, тет.

Муж с женой поглядели друг на друга и заплакали.

Аслашшӗпе ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акӑ, калас пулать, мӗн пирки эпӗ сирӗн пата килтӗм: мана сеттльменте кайма хушса ячӗҫ.

Из-за этого я к вам и пришел: у меня поручение в сеттльмент.

ХLVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йытти калать: «Вӑл акӑ епле: эпӗ хам хуҫа патӗнче вунпилӗк ҫул пурӑнтӑм, унӑн ҫуртне сыхларӑм, вӗреттӗм, ҫыртма сиксе ӳкеттӗм, акӑ ӗнтӗ халӗ ватӑлса ҫитрӗм, ҫӑварӑмра шӑл юлмарӗ, мана вара ҫуртран хуса ячӗҫ, ҫитменнине тата вӗчене туртапа ҫапса ҫӗмӗрчӗҫ. Халӗ ӗнтӗ хуҫаран аяккарах каяс тесе сӗтӗрӗнетӗп, хам ӑҫта кайнине хам та пӗлместӗп», — тет.

— А вот как: жила я у хозяина пятнадцать лет, его дом стерегла, лаяла и бросалась кусаться; а вот состарилась, зуб не стало,— меня со двора прогнали, да еще зад оглоблею отбили. Вот и волочусь, сама не знаю куда, подальше от старого хозяина.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑч-пӑч чӑпар мустангпа турӑ лаша пуҫӗсене ухса, хыттӑн кӗҫенсе ячӗҫ.

Крапчатый мустанг и гнедой конь встряхнули головами и громко заржали.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пурте кулса ячӗҫ.

Куҫарса пулӑш

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тухакан хӗвелӗн пирвайхи шупка ҫутӑ пайӑркисем Индж фортӗнчи офицерсем пурӑнакан ҫурт умӗнчи лаптӑкра пӗр ушкӑн япалана ҫутатса ячӗҫ.

Первые розовые лучи восходящего солнца осветили группу предметов на площади перед офицерскими квартирами форта Индж.

XIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫамрӑк креолкӑпа хӗрарӑм тарҫи ирӗксӗрех тӗлӗнсе кӑшкӑрса ячӗҫ.

Громкое чмоканье почти заглушило невольные возгласы удивления, вырвавшиеся у молодой креолки и ее служанки.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Аялта алӑсем ҫупса, тутӑрсемпе, шӗлепкесемпе сулласа кӑшкӑрса ячӗҫ.

Внизу захлопали в ладоши, закричали и замахали платками и шляпами.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара вӗренсене касса ячӗҫ.

Канаты подрезали.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ пӗчӗкҫӗ чухне пӗрре мана вӑрмана кӑмпана ячӗҫ.

Когда я был маленький, меня послали в лес за грибами.

Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах каҫпала тата икӗ ҫерҫи чӗппи чирлерӗҫ: тӗкӗсене тӑраткаласа ячӗҫ, ҫӑварӗсене карса пӑрахрӗҫ, куҫӗсене хупрӗҫ те вӗсем те вилчӗҫ.

Но к вечеру еще два воробья растопырили свои перышки и раскрыли рты, закрыли глаза и тоже померли.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв ҫинчен тӗтӗм сирӗле пуҫласан, пур енчен те пӑшӑлтатнӑ сасӑ илтӗне пуҫларӗ; унтан калаҫнӑ сасӑ хытӑрах илтӗне пуҫларӗ; тата кӑшт тӑрсан вара пурте савӑнса хытӑ кӑшкӑрса ячӗҫ.

Но когда дым разошелся над водою, со всех сторон послышался сначала тихий ропот, потом ропот этот стал сильнее, и, наконец, со всех сторон раздался громкий, радостный крик.

Акула // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынҫиенсем сехӗрленсе кӑшкӑрса ячӗҫ.

У людоедов вырвался крик ужаса.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫынҫиенсем кимӗ хӳри патне ыткӑнчӗҫ те ӑна ҫырантан тӗртсе ячӗҫ.

Они намеревались переплыть реку.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑйсен аллине пӗр ҫын ҫеҫ лекнине курсан, хаяррӑн ӳлесе ячӗҫ!

Увидев, что в их руки попал лишь один человек, они яростно завыли.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл тата ҫӑмартисене урӑх кайӑксен йӑвине хуракан куккук евӗрлӗ харам пыр сӑпсана — сфекса — тупрӗ: Факторире, уйрӑмах шыв хӗрринче, ӳпре нумай, вӗсем Бенедикт пиччене ҫыртса палламалла мар шыҫӑнтарса хӗретсе ячӗҫ.

И паразитирующую осу-сфекса, которая кладет яйца в чужие ячейки, как кукушка подкидывает свои яйца в гнезда других птиц: в фактории, особенно вблизи ручейков, не было недостатка в москитах, и они разукрасили его своими укусами до неузнаваемости.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех