Шырав

Шырав ĕçĕ:

Атӑл сăмах пирĕн базăра пур.

Атӑл (тĕпĕ: Атӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Атӑл шывӗ Осташков уесӗнчи шурсенчен пуҫланать.
Река Волга начинается в Осташковском уезде из болот.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атӑл хӑй йӑмӑкне каҫарнӑ та хӑйпе пӗрле илсе кайнӑ.
Волга простила сестру и взяла с собой.

Ирхине тӑрсан, Атӑл Вазуза пӑрахса кайнине пӗлнӗ.
Когда Волга встала и увидала, что сестра ее ушла.

Атӑл ҫывӑрсанах, Вазуза ҫӗрле тӑнӑ та тӳрӗ ҫулпа Хвалын патшалӑхне чупа панӑ.
Только что Волга заснула, Вазуза ночью побежала прямой дорогой в Хвалынское царство.

Иккӗшӗ те пӗртӑван пулнӑ: пӗри Атӑл ятлӑ, тепри Вазуза ятлӑ пулнӑ.
Волга и Вазуза.

Чӗмпӗрте ирттернӗ ҫулсене, анлӑ Атӑл таврашне аса илсе ларчӗ.
Сидели и вспоминали симбирские годы, волжские просторы.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Владимир Ильич Мария Ильиничнӑпа тата Анна Ильиничнӑпа — Атӑл хӗрринчи вырӑнсене.
Владимир Ильич с Марией Александровной и Анной Ильиничной — на Волгу.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Пӗлетӗн-и, Володюшка, Надюшӑпа Атӑл ҫинчи кӑвайтусем патне санӑн мӗнле каймаллине эпӗ шухӑшласа тупрӑм.
— Знаешь, Володюшка, я, кажется, придумала, как тебе поехать к Надюше и по твоим «кострам» на Волге.

— Вӑт кайса килесчӗ Атӑл енне — Самара, Чулхулана, ҫула май Сызране кӗрсе тухасчӗ, унтан Надюша патне ҫитесчӗ.
— Вот бы съездить на Волгу — в Самару, в Нижний, по пути завернуть в Сызрань, затем проехаться к Надюше.

Анчах иртнӗ ҫул Атӑл хӗррине пырсан, вӑл хӑй йӑнӑш шухӑшланине ӑнланса илчӗ.
В прошлом году на берегу Волги она поняла, что ошиблась.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Атӑл ҫийӗн пӗлӗтсем шӑваҫҫӗ, хӑмӑр кӑваккисем, ылтӑннисем, хӗрлисем.
Над Волгой плыли подсвеченные закатом облака.

Атӑл ҫийӗнче пӑр ҫӗмӗрӗлсе кӗмсӗртетнӗ, шатӑртатнӑ сасӑ илтӗнсе тӑрать.
Над Волгой стоял грохот и скрежет ломающихся льдин.

1891 ҫулхи ҫулла Самар кӗпӗрнинче, пӗтӗм Атӑл тӑрӑхӗнчи пекех, ҫанталӑк типпе кайнӑ.
Летом 1891 года Самарскую губернию, как и все Поволжье, охватила засуха.

— Атӑл тапраннӑ, — терӗ вӑл.
— Волга тронулась, — сказала она.

Каса хирӗҫ Сӗверен Атӑл еннелле, чул сарса тунӑ ҫулпала, лавсем хускалса кайрӗҫ.
К вечеру от Свияги к Волге по булыжной мостовой тянулись подводы.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ха, пӳлӗмрех ҫулла та Атӑл!
Просто в комнате лето и Волга —

Литейщик Козырев Иван хӑйне ҫӗнӗ хваттере вырнаҫтарни ҫинчен каласа пани // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 88–92 с.

Ҫынсем ӑна Атӑл тӑрӑхне кайма сӗннӗ, унти хуласенче ӑшӑ та ҫап-ҫутӑ пӳлӗмсем пур, апат-ҫимӗҫ таврашӗ те темӗн чухлех, тенӗ.
А ему рассказывали, что стоит отъехать на Волгу, и там города, залитые светом, теплые комнаты, есть в изобилии еда,

10. Улмуҫҫи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Атӑл тӑрӑх сӑлпӑран кустарать, ҫулсене хӗве-хӗве лартать.
Метет позёмка по Волге, заметает дороги, путает их.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Атӑл урлӑ тем чухлӗ ҫул хывнӑ.
Много дорог проложено через Волгу.

Атӑл ҫийӗнче тӗтреленнӗ уйӑх пӗччен газ хунарӗ пек ҫакӑнса тӑрать.
Затуманенная луна висит над Волгой, как одинокий газовый фонарь.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика