Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнать (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ акӑ, инҫетре ватӑ хулан чиркӳ тӑррисем ҫеҫ курӑнса лараҫҫӗ, сана пурпӗрех пурте яр-уҫҫӑн курӑнса тӑнӑ пек туйӑнать — хула урамӗ хушшипе утса пыратӑн тейӗн.

Одни колокольни торчат на горизонте, а ты видишь всё, как будто по улице идёшь.

Клевень шывӗ хӗрринчи лагерь // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Пӗр шутласассӑн, ҫав кун пирӗн ҫапӑҫу ҫулӗ ҫинчи ҫӗнтерӳсене палӑртса тӑракан маяк пулса тӑнӑ пекех туйӑнать халь маншӑн.

Оно и сейчас кажется вехой, отмечающей один из крупных поворотов на нашем пути.

Присяга // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Тепӗр енчен, — те хӑнӑхмантан, те урӑх сӑлтавпа, — танк ӑшӗнче эпӗ нимӗн те кураймастӑп та, нимӗн те илтейместӗп те, мана темӗнле йывӑр чугун калпакпа хупласа хунӑ пекех туйӑнать.

В танке, может с непривычки, я ничего не видел и не слышал, как будто меня наглухо колпаком накрывали.

Ҫурҫӗрелле // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Сӑнран пӑхсассӑн та вӑл штаб начальникӗ пек мар, кӑмпа татма килнӗ ҫын пек туйӑнать.

И по виду-то он больше на грибника похож был, чем на начальника штаба.

Хӗл ҫывӑхарать // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Олег ырханланнӑ, улшӑннӑ, хӑвӑртрах ҫитӗнсе ҫитнӗ ҫын пулса тӑнӑ пек туйӑнать.

Олег похудел, изменился, как будто бы сразу стал взрослым.

Зоя // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тарас Шевченко вилтӑпри тавра ҫимӗҫ сачӗ сарӑлнӑ — ҫуркунне кунта: улма, груша, чие, слива йывӑҫҫисем чечек сарсан, кунта пурте юрпа витӗннӗ пек туйӑнать.

Вокруг могилы разросся фруктовый сад — весной здесь всё как в снегу от цветения яблонь, груш, вишен, слив.

Анлӑ ҫул // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тепӗр чухне мана эпӗ халӗ те хула совечӗн председателӗнчех ӗҫленӗ пек туйӑнать, ҫак сӗм-вӑрманти землянка — ман вӑхӑтлӑх кабинетӑм анчах пулӗ-ха, тесе те шухӑшлатӑп вара хушӑран.

Иной раз у меня бывало такое чувство, что я по-прежнему председатель горсовета, что штабная землянка в лесу — это мой временный кабинет.

Пире пулӑшакансем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Таҫта, аякра тупӑсенчен пенӗ пек туйӑнать.

Похоже было на беглую стрельбу из орудий.

Танксемпе ҫапӑҫни // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Халӗ эпӗ ҫулпала утатӑп та, мана шавах ҫав ҫамрӑк чӑрӑшсем тӗл пулнӑ пек туйӑнать.

Несколько раз мне казалось, что я нашёл эти примеченные мною сосенки.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Пӗр вырӑнтах ҫаврӑнса ҫӳренӗн туйӑнать мана.

— Мне кажется, что мы крутимся на одном месте.

Тарни // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

— Анчах эпӗ вӗсем туса пӗтерекен хӳме ҫине пӑхатӑн та, таппа лекнӗ пек туйӑнать мана.

— Но я же вижу стену, которую они кончают строить, и мне кажется, что мы попались.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Тем ҫитмен пек туйӑнать

 — Как будто и недостает чего-то…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Прошкӑна вӑл чӗрӗ те питӗ усал япала пек туйӑнать: шурӑ пӑс сирпӗнсе тухать те, пӗтӗм завод янӑраса кӑна тӑрать.

Прошке казалось, что это что-то живое и притом очень злое: вырвется белая струйка пара и загудит на весь завод, только стон пойдет…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Домна кӑмакине ҫӗрле хӗрӳрех хутнӑ пек туйӑнать; тимӗр мӑръесенчен тӗтӗм вӑйлӑрах тухать; тимӗр янӑрани, рабочисем кӑшкӑрса калаҫни, хытӑ шӑхӑрни таҫта ҫити илтӗнсе тӑрать.

Доменная печь ночью топилась точно жарче, чем днем; железные трубы дымили сильнее, и далеко неслись лязг железа, окрики рабочих и резкие свистки…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Анчах Федорка нихҫан та нӑйкӑшман, ун аллинче ӗҫ вӗресе тӑнӑ, — Прошкӑна аппӑшӗ умӗнче намӑс пек туйӑнать: ҫапах вӑл, Прошка, арҫын-ҫке!

Но Федорка никогда не жаловалась, и все у ней как-то горело в руках, — и Прошке делалось совестно перед сестрой: все-таки он, Прошка, мужик!

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Сентре ҫинче ӑшӑ, куҫӗсем ҫыпҫӑнса ларнӑ унӑн, пуҫӗ хӗсет, хуран пек йывӑр туйӑнать, акӑ ӗнтӗ — тӑр, тумлан та Федоркӑпа пӗрле фабрикӑна ут…

На полатях было так тепло, глаза у него слипались, голова давила, как котел, а тут — вставай, одевайся и иди с Федоркой на фабрику…

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Лифтпа аннӑ чух эпӗ каллех хӑрарӑм, мӗншӗн тесен аялалла аннӑ чух, ӳкнӗ пек туйӑнать.

И мне опять было страшно на лифте, потому что когда вниз едешь, то кажется, как будто немножко падаешь.

Пушар пӗтсен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Юри тунӑ пек туйӑнать.

Как будто это нарочно.

Эпир вагонра ҫӑвӑнни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Таҫта ҫӳлте, йывӑҫ турачӗсем хушшинче, темӗн юрланӑ пек, вӑрӑммӑн та хурланчӑклӑн кӗрлесе тӑнӑ пек туйӑнать, анчах ӑҫта иккенне тавҫӑрса илме хӗн.

Где-то, трудно понять где, как будто в верхушках деревьев, что-то поёт, гудит протяжно и жалобно.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Хушӑран юр пӗлӗтрен ҫунӑ пек ҫеҫ мар, ҫӗр ҫинчен те ҫӳлелле ҫӗкленсе кайнӑ пек, кӗтессенчен те мӑкӑрланса тухнӑ пек туйӑнать.

Иногда кажется, что он идёт не только с неба, а взлетает с земли или вылетает из-за угла.

Кун хыҫҫӑн кун, эрне хыҫҫӑн эрне иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех