Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Сылтӑм сăмах пирĕн базăра пур.
Сылтӑм (тĕпĕ: сылтӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унччен иккӗн утнӑ чухне сылтӑм енӗ хисеплӗ вырӑн шутланнӑ.

Раньше, когда шли вдвоем, правая сторона считалась почетным местом.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Арҫын кун пек чухне сылтӑм енче пырать, хӗрарӑм пӗчӗк сумкине сулахай алра тытса пырать.

Мужчина идет в таком случае по правую руку женщины, которая несет сумочку в левой руке.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пакета, сумкӑна, портфеле иртен-каяна чӑрмантарасран сылтӑм алра тытса пымалла.

Пакет, сумку и портфель носят в правой руке, чтобы не задевать прохожих.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хирӗҫ пулакансемпе сылтӑм енчен пӑрӑнса иртмелле.

Встречных надо обходить с правой стороны.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ытти чылай ҫӗршывсенчи пекех, пирӗн ҫӗршывра та хирӗҫ пулнӑ ҫынсем сылтӑм енчен иртеҫҫӗ.

У нас, как и в большинстве стран, движение правостороннее.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ташлакансем патнелле утнӑ чухне арҫын хӗрарӑма хӑйӗнчен мала ирттерет, вырӑн пулсан, юнашар пырать (хӗрарӑмӑн сылтӑм алли енче), хулран тытса пыма сӗнет.

По пути к танцевальному кругу мужчина пропускает свою даму вперед, а если есть место, то идет рядом, слева (т. е. по правую руку дамы) и предлагает ей идти под руку.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сирӗнпе юнашар сылтӑм енче хӗрарӑм е ватӑ сумлӑ ҫын пырать пулсан, вӗсене кансӗрлесрен пуҫа тӑхӑнмаллине сулахай алла хывмалла.

Если рядом с вами справа идет женщина или уважаемый мужчина, нужно опять-таки снимать головной убор левой рукой, чтобы не беспокоить спутника.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тӗл пулнӑ ҫын сылтӑм енӗпе иртет пулсан, ун енчен пите хуплас мар тесе, шлепкене сулахай алпа кӑшт ҫӗклесе илмелле.

Если случится так, что встречный проходит от вас справа, шляпу нужно снять левой рукой, чтобы не заслонить свое лицо от приветствуемого.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫын, яланхи пек, сулахай енчен иртет пулсан, шлепкене сылтӑм алӑпа ҫӗклесе илмелле.

Обычно встречный проходит слева от вас, в этом случае он приподнимает шляпу правой рукой.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тепӗр ҫыннин те сылтӑм алли пушӑ пулсан, вӗсем пӗр-пӗрин аллине тытса чӑмӑртанӑ — саламланӑ.

Если другая сторона была также мирно настроена, следовало непроизвольное рукопожатие — приветствие.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӗлӗкхи вӑхӑтра малалла тӑснӑ сылтӑм алӑ ҫын хӗҫпӑшалсӑр иккенне, ҫапӑҫма шутламаннине кӑтартнӑ.

Вытянутая и открытая правая рука должна была подтвердить, что в ней нет оружия: камня, ножа и пр.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Зоя тӑчӗ те карӑнса илчӗ, пуҫне сулларӗ (сылтӑм куҫхарши ҫиие вӗҫӗмсӗр усӑнса анакан хура ҫӳҫ пайӑркисене пуҫне хыттӑн каялла сулнипе хыҫалалла вырттарас йӑла пурччӗ унӑн).

Но вот Зоя встала, потянулась, тряхнула головой (была у нее такая привычка — резким движением отбрасывать темную прядь, постоянно сползавшую на лоб и правую бровь).

Малтанхи ӗҫ укҫи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах хаҫат листин ҫӳлти сылтӑм кӗтессинче Сергей Миронович Кирова халӑх тӑшманӗсем вӗлерни ҫинчен пӗлтернӗ.

Однако в правом верхнем углу листа газеты сообщалось, что Сергей Миронович Киров был убит врагами народа.

Сергей Миронович // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Сылтӑм енни манӑн пулать, — ҫӑмӑллӑн килӗшрӗ Зоя.

— А правая — моя, — охотно согласилась Зоя.

Урӑх хваттер // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вара хӑй тӗллӗнех мӑкӑртатса: «Пӗҫертесшӗн-и? Мана пӗҫертесшӗн-н?.. Ҫук, вут-ама, Шерккей санран вӑйлӑрах, пӗҫертейместӗн ӑна, пӗҫертейместӗн ӑна!..» — тесе кӑшкӑрса, шӑлне хыттӑн ҫыртса, ҫав кӑвара сылтӑм аллипе чӑмӑртарӗ те сӗлӗ пӗрчи пек ватса ҫӗре сапрӗ.

Бессмысленно приговаривая: «А-а, обжечь меня хочешь? Обжечь? Нет, батюшка-огонь, Шерккей сильней тебя, не обожжешь ты его, не обожжешь!» — он дико вскрикнул и яростно сжал уголь в правой ладони, раскрошил его в мелкую пыль и с размаху хватил оземь.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре уткаланӑ май, лӑнчӑ ҫыхнӑ пиҫиххийӗн тӗсӗ кайнӑ ярапи сылтӑм чӗркуҫҫийӗ ҫине ҫапӑна-ҫапӑна сулкаланать.

Конец слабо завязанного выцветшего пестрого пояса свисал ниже колен и при каждом шаге ударял старика по колену.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сылтӑм аллинчен тем ҫыхланнӑ пек туйӑнчӗ Тухтара, вӑл аллине ҫӗклесе пахрӗ — таҫтан темле саламат тупӑннӑ, такамӑн шурӑ перчеткине тӑхӑнса янӑ; юрӗ-ха вӑл, тепӗр тесен.

Тухтар почувствовал какую-то скованность в правой руке, поднял ее и увидел привязанный к кисти саламат, к тому же рука была в белой перчатке, ну это еще куда ни шло.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫак ҫыран хӗррипе тӑвалла хӑпарсан, сылтӑм еннелле пӗр канав тухма кирлӗ.

— Как подниметесь краем берега, справа должна быть канава.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сылтӑм алли сыппинчен пӑхӑр тыткӑчӑллӑ йӑлтӑр-ялтар хура чӗн саламат ҫакса ячӗҫ.

В правую руку вложили нагайку из черной кожи со сверкающим медным кнутовищем.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каччӑсем ӑна чӑлт-шура ҫӳхе перчетке тӑхӑнтартасшӑн пулса пайтах тӑрмашрӗҫ, анчах сылтӑм аллине кӑна тӑхӑнтартрӗҫ, тепӗр перчеткине Гухтар хӗвне чикрӗҫ.

Парни пытались натянуть ему на руки белоснежные перчатки, но сколько ни бились, сумели надеть только одну, другую сунули спящему за пазуху.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех