Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярать (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Галина Владимировна кӑкӑртан тухакан илемлӗ сассипе юрласа ярать: «Ой, у лузи да ше при дорози червонна калина…»

И Галина Владимировна запевает бархатным грудным голосом: «Ой, у лузи да ще при дорози червонна калина…»

Тунсӑхлама вӑхӑт ҫук // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пӗри ӑна ҫуса ярать те теприне: «Шӑлса яр», — тет, лешӗ манса каять.

Один ее умоет, другому кивнет, утри, дескать, а тот и забудет.

Тунсӑхлама вӑхӑт ҫук // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

«Ак ӳкӗп те — пӗтрӗ пурнӑҫ… ҫисе ярать

«Вот упаду — и тогда конец… съест…

Чижикпа Машка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хӑйӗн кӑвакарнӑ ҫивӗтне салатса тем ҫинчен аса илет, сасси чӗтреме пуҫлать, хӑй йӗрсе ярать.

Расплетает свою седую косу, вспоминает о чем-то своем, и голос ее дрожит и плачет.

Каҫ пулсан // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Каҫхи тӗттӗмпе ыйӑх вӗҫни вӑл картинӑсене татах та вӑйлатса ярать.

Воображение и темнота помогали ей в этом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Коридортан илтӗнекен кашни ура сассиех унӑн чӗрине ҫӗҫӗпе каснӑ пек ҫурса ярать.

Каждый звук шагов по коридору острым ножом резал его сознание.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫурхи чечексемпе ешӗл курӑк шӑрши кӑмӑла уҫса ярать.

Всех опьяняют запахи трав и весенних степных цветов.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Уессенче, лӑпкӑ кӗтессенче, тӑшман пӑлхавсем хуската-хуската ярать, тем-тем тума каварлашать, пирӗн юлташсене кӗтмен ҫӗртен пере-пере вӗлерет.

В уездах, в медвежьих углах, враги устраивали восстания, заговоры и убийства наших товарищей из-за угла.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Ну, мӗн вара, господин судья, — тесе пуҫласа ярать ватӑ сунарҫӑ, председателе тӳрех питӗнчен пӑхса, — ҫав ӗҫсем ҫинчен эпӗ мӗн пӗлнине пурне те каласа кӑтартма хатӗр.

— Ну что же, господин судья, — начинает старый охотник, глядя прямо в лицо судье, — я готов рассказать все, что знаю об этих делах.

LХХХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Судья хӑйӗн панамине хывать те сӳннӗ сигарне тивертсе ярать.

Судья снимает свою панаму и зажигает потухшую сигару.

LХХХVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫапла ҫав, мисс Луиза, ватӑ Стумп юн тӑкмасӑр сайра ҫеҫ курокне ярать.

— Так вот, мисс Луиза, старик Стумп редко спускает курок без того, чтобы не пролить крови.

LXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫав вӑхӑтра Зеб Стумп тыткӑнри телейсӗр ҫыннӑн ҫӑварӗнчен пӑкка кӑларать те, хыттӑн туртса ҫыхнӑ кантрана салтса ярать.

Тем временем Зеб Стумп вынимает кляп изо рта несчастного пленника и развязывает туго затянутую веревку.

LXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫурҫӗр ҫитсен, автанӗ авӑтса ярать.

Как пришло время, петух запел.

Йытӑ, автан тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акӑ пӗр ҫынни ҫавине сулса ярать те ҫӗлене ҫурмаран касса пӑрахать.

Когда он увидал, что один мужик махнул косой и разрезал пополам змею.

Карӑшпа ами // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Патша виҫҫӗмӗш хут куркине туллиех тултарса ҫӑварӗ патне илсе пынӑ чух хурчӑка каллех шыва тӑкса ярать.

Когда в третий раз царь набрал полную чашу и стал подносить ее к губам, сокол опять разлил ее.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӗҫес тесе, куркине ҫӑварӗ патне илсе пынӑ чух хурчӑка каллех, ҫуначӗсемпе ҫапса, шывне тӑкса ярать.

И опять, когда он стал подносить ее ко рту, сокол затрепыхался и разлил воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв пӗрер тумламӑн сӑрхӑнса курка тулли тулсан, патша куркине илет те, ҫӑварӗ патне илсе пырса, ӗҫес тесе тӑрать, анчах сасартӑк ун аллинчи хурчӑка, ластӑр-ластӑр силленсе, ҫуначӗсене ҫапса, шыва тӑкать ярать.

Вода текла по капле, и когда чаша набралась полная, царь поднял ее ко рту и хотел пить; вдруг сокол встрепенулся на руке у царя, забил крыльями и выплеснул воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хире илсе каять те ҫисе ярать.

Возьмет, вынесет в поле, да и съест.

Чарлан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ашшӗ ку чӗппине те шанмасть, кӑна та тинӗсе ярать.

Отец не поверил и этому сыну и бросил его в море.

Ҫӑханпа чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хайхи ҫӑхан савӑннипе ҫӑварне карса пӑрахать те мӗнпур вӑйӗпе кӑранк! тесе кӑшкӑрса ярать.

Ворон разинул рот и заорал что было мочи.

Ҫӑханпа тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех