Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хапха сăмах пирĕн базăра пур.
хапха (тĕпĕ: хапха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кил-йышсем пурте ӑна ыталаҫҫӗ, хапха патӗнчи ют ҫынсене асӑрхӑмасӑрах ун тавра шавлаҫҫӗ, макӑраҫҫӗ.

Все родные обнимали его, шумели вокруг, плакали, не замечая чужих людей у ворот.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Икӗ шӑнкӑрчӑ йӑви ҫакса янӑ вырӑсла хапха урлӑ, ҫирӗп карта урлӑ килкартишӗнчи пӗлсе вырнаҫтарнӑ тӗреклӗ хуралтӑсем курӑнса лараҫҫӗ.

Два скворечника висело на воротах, сквозь забор виднелись основательные постройки.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хапха умӗнче Чжан-фу кӗҫӗн ачисем — ывӑлӗпе иккӗмӗш хӗрӗ, к-чжао, тӑраҫҫӗ.

У ворот я увидел сына Чжан Фу и вторую дочь, А-чжао.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Хапха умӗнчи пысӑк йывӑҫ «кӑмпа» айӗнче те часовой тӑмасть.

Не было часового под большим деревянным грибом у ворот.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хапха умӗнче грузовик тӑрать.

У ворот стоял грузовик.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хапха умӗнче часовойсем тӑраҫҫӗ.

У ворот стояли часовые.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Картишӗнче, хапха умӗнче, икӗ пысӑк сӗтел пур, вӗсен хушшине кимӗҫсемпе пӗрле ватӑрах ҫынсем ларса тухнӑ.

Здесь, в тесноте, за двумя столами, уже расположились лодочники и старики.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ӗнер, ав… каҫпа залра каллех тӳпелеше пуҫланӑ, ҫапла хапха патне ҫитиех.

Вчера вечером снова началось, опять ведь сцепились от гостиной до самых ворот.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

— Ҫапла вара, вӗсем залра тӳпелешме тытӑннӑ та хапха патне ҫитиех…

— От гостиной до самых ворот колотили друг друга…

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Унччен те пулмарӗ — таҫта инҫетре автомобиль кӑшкӑртни илтӗнчӗ, Чжан Пэй-цзюнь йӑпӑр-япӑр сиксе тӑчӗ, ҫывхарса килекен машина сассине тӑнларӗ: ак ӗнтӗ вӑл хапха патнех ҫывхара пуҫларӗ, ак ӗнтӗ вӑл чарӑнмалла…

Вдруг издалека послышался автомобильный сигнал: затаив дыхание, он прислушался, автомобиль все ближе, ближе, вот он уже почти у ворот, вот должен остановиться.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Анчах хапха патне те ҫитеймест вӑл — автомобиль иртсе те каять, вара, шанӑҫне ҫухатас патне ҫитнӗскер, малтанхи вырӑна таврӑнать.

Но не успел добежать до ворот, как автомобиль, которого он ждал с таким нетерпением, пронесся мимо, и ему ничего не оставалось, как вернуться к брату.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа ӑна Петерсон тухтӑр машини килсе чарӑннӑнах туйӑнать, вӑл ӑна кӗтсе илме тесе вырӑнтан сиксе тӑрса картишне, хапха умне чупа-чупа тухать.

Один раз он решил, что это наверняка Путис, и сломя голову помчался во двор.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Хапха умӗнче халичченхи пекех ҫамрӑк тарҫӑ хуцинпа выляса ларать.

На обычном месте у входа сидел привратник и пиликал на хуцине.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

— Залра пуҫларӗҫ те вӗсем хапха патне ҫитиех ҫапӑҫрӗҫ, — терӗ малаллах Цинь И-тан.

— От гостиной до самых ворот… — И-тан сокрушенно вздохнул.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

— Залра , пуҫларӗҫ те хапха патне ҫитиех ҫапӑҫрӗҫ.

От гостиной до самых ворот колотили друг друга.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Хӗр пуҫне кӑларса пӑхнине асӑрханӑ хыҫҫӑн, Оленин, уйрӑммӑнах ҫӑмӑллӑн авӑнса, хапха ҫатанне сирсе ячӗ те, чӗлпӗрне туртарах саламачӗпе хӑмсарса, картишне кӗрсе кайрӗ.

Заметив высунувшуюся голову девки, он особенно бойко пригнулся, откинул плетень ворот и, поддержав поводья, взмахнув плетью, въехал во двор.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Урамра, пӳрт умӗнче, ҫирӗп кӑна пусса лаша утса килни илтӗнчӗ, Оленин, типсе ҫитмен пирки йӑлтӑракан тӗттӗм кӑвак илемлӗ лаша ҫинче йӗнерсӗрех ларса, хапха патне ҫитсе тӑчӗ.

На улице около дома послышался бойкий шаг лошади, и Оленин охлепью на красивом, невысохшем, глянцевито-мокром темно-сером коне подъехал к воротам.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл Марьянка ҫинчен тата чупнӑ сасса хӑй ӑнсӑртран хапха урлӑ илтнине аса илчӗ те Лукашкӑна хӗрхенсе пӑрахрӗ, ӑна хут пӗлменшӗн шеллерӗ.

Он вспомнил про Марьянку и про поцелуй, который он подслушал за воротами, и ему стало жалко Лукашку, жалко его необразование.

XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хапха патӗнче шарламасӑр тӑнӑ хыҫҫӑн карчӑк пӳрте кӗчӗ те ҫийӗнчех ӗҫе пикенчӗ.

Молча постояв у ворот, старуха вернулась в избушку и тотчас же принялась за работу.

XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Сасартӑк хапха хыҫӗнче пӑшӑлтатса калаҫни ӑна тӗлӗнтерсе ячӗ.

Вдруг шепот за воротами поразил его.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех