Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑкӗ (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Машина алӑкӗ каллех шаклатрӗ.
Хлопнули дверцы зеленой машины.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ машина алӑкӗ шаклатни илтӗнчӗ.
Я слышала, как за моей спиной хлопнули дверцы машины.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫакӑн ҫинчен шухӑшланӑ май, Мускав шывӗ енне е Воробьев тӑвӗ патнелле тарас мар-и тесе эпӗ актовӑй зал тӑрӑх сулланса ҫӳреттӗм, акӑ учительсен пӳлӗмӗн алӑкӗ уҫӑлчӗ те Николай Антоныч мана кӑчӑк туртрӗ.
Думая о том, как отнестись к этому событию, - не махнуть ли на Москву-реку или на Воробьевы горы, — я слонялся по актовому залу, когда дверь из учительской приоткрылась и Николай Антоныч поманил меня пальцем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ, хай, пирӗн пӳрт алӑкӗ уҫӑлать те веранда ҫине лутра та тӑн-тан ҫын тухса тӑрать, пуҫне вӑл сарлака ҫунатлӑ шлепке тӑхӑннӑ.
Но вот дверь нашего дома распахивается, и на веранду выходит низенький толстяк в широкополой шляпе.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр алӑкӗ — кӗленче.
Одна была стеклянная.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫиччӗмӗш депон тӗттӗм чӳречеллӗ, тӗксӗм алӑклӑ (ҫӳлӗ алӑкӗ ҫинче ҫӑраҫҫи ҫакӑнса тӑрать) тӗксӗм ҫурчӗ пирӗн умма тухса тӑнӑ вӑхӑтра тул ҫутӑлма пуҫларӗ.
Начинало светать, когда седьмое депо предстало перед нами — мрачное здание с темными овальными окнами, с высокой овальной дверью, на которой висел замок.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пасар пулакан вырантан иртсенех-ха, присутстви алӑкӗ умӗнче хуралҫӑ тӑнине куртӑм, садра, решетке патӗнче штатски тумне тӑхӑннӑ ҫынсем ҫӳретчӗҫ, вӗсенчен пӗри пулемёт сӗтӗретчӗ.
Я вспомнил, что еще когда мы проезжали Базарную площадь, у ворот присутствия стоял часовой, в саду за решеткой торопливо ходили какие-то люди в штатском, и один из них тащил пулемет.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кухня алӑкӗ патӗнче тӑрӑхласа кулса тӑратчӗ.
Он стоял на пороге кухни и презрительно усмехался.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Рестораци алӑкӗ ҫине ҫав асӑннӑ тӗлӗнмелле фокусник, акробат, химик тата оптик паян каҫхине, 8 сехетре, пархатарлисен пухӑвӗн (урӑхла — рестораци) залӗнче чаплӑ представлени пани ҫинчен хисеплӗ публикӑна пӗлтерекен вӑрӑм афишка кӑларса ҫапнӑ; билетсем икӗ тенкӗ ҫурӑшар.
На дверях ресторации явилась длинная афишка, извещающая почтеннейшую публику о том, что вышеименованный удивительный фокусник, акробат, химик и оптик будет иметь честь дать великолепное представление сегодняшнего числа в восемь часов вечера, в зале Благородного собрания (иначе — в ресторации); билеты по два рубля с полтиной.

Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ку ӗнтӗ вӗсен алӑкӗ маншӑн ӗмӗрлӗхех хупӑннине пӗлтерет, тесе шухӑшларӑм эпӗ…
«Это значит, — подумал я, — что их двери для меня навеки закрыты».

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Коридор вӗҫӗнчи хӑрах енчи пӳлӗмӗн алӑкӗ уҫах тӑратчӗ.
В конце коридора была отворена дверь в боковую комнату.

Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Крепоҫ алӑкӗ патӗнче пире пӗр ушкӑн халӑх кӗтсе илчӗ; Бэлӑна Печорин патне хуллен кӑна ҫӗклесе кӗрсе, эпир лекаре чӗнтертӗмӗр.
Нас у ворот крепости ожидала толпа народа; осторожно перенесли мы раненую к Печорину и послали за лекарем.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Унӑн алӑкӗ патне шутарса ӳкерекен виҫӗ картлашка тӑрӑх хӑпармалла.
три скользкие, мокрые ступени вели к ее двери.

Кабинет алӑкӗ хӑвӑрт уҫӑлчӗ те, унтан ҫӳлӗ, типшӗм, хура ҫӳҫлӗ ҫын тухрӗ, — Алексей ӑна тӳрех фотографисем тӑрӑх палласа илчӗ.
Дверь кабинета быстро открылась, оттуда вышел высокий, худой черноволосый человек, которого Алексей сразу узнал по фотографии.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Чӑрманса тӑма Адрианӑн вӑхӑчӗ те пулман, кӗҫӗн алӑкӗ уҫах пулнӑ, вӑл пусма тӑрӑх хӑпара пуҫланӑ, лешӗ ун хыҫҫӑн утнӑ.
Адриану и некогда было церемониться, калитка была отперта, он пошел на лестницу, и тот за ним.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ҫак вӑхӑтрах унӑн кӗҫӗн алӑкӗ патне тата такам ҫывхарса кӗме тӑнӑ, анчах, чупса пыракан хуҫине курнӑ та, чарӑнса виҫкӗтеслӗ шлепкине хывнӑ.
В эту минуту кто-то еще приближился к калитке и собирался войти, но, увидя бегущего хозяина, остановился и снял треугольную шляпу.

Чиркӳ алӑкӗ уҫӑ; чиркӳ карти тулашӗнче ҫунасем тӑраҫҫӗ; чиркӳ пӑлтӑрӗнче ҫынсем каллӗ-маллӗ ҫӳреҫҫӗ.
Церковь была отворена, за оградой стояло несколько саней; по паперти ходили люди.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Камера алӑкӗ уҫӑлчӗ, унтан Чехословаки полицийӗн картузӗ шалалла кӗчӗ те, кулнипе хӑлха таранах карӑнса кайнӑ ҫӑварпа хыттӑн каланӑ сӑмах янӑраса тухрӗ: — Еreistunde!
Дверь снова открылась, внутрь камеры просунулась чешская полицейская фуражка, и при виде нашего удивления на лице ее обладателя обозначился растянутый до ушей рот: – Freistunge!

«Пирӗннисем» // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Ку ӗнтӗ шӑпах пирӗн камерӑн алӑкӗ кашни самантрах уҫӑлма, вилӗм йыхравҫи пирӗнтен пӗрине: — Аяла! Япаласемпе! Хӑвӑрт! — тесе кӑшкӑрма пултарнӑ каҫхи сехетсенче пулнӑ.
И как раз в те самые вечерние часы, когда в любой момент дверь нашей камеры могла открыться и посланник смерти мог скомандовать одному из нас: «Вниз! С вещами! Живо!»

VI сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Пире хирӗҫри камера алӑкӗ умӗнче подтяжкӑсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
У двери противоположной камеры висят подтяжки.

Подтяжкӑсем // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика