Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тилхепе сăмах пирĕн базăра пур.
тилхепе (тĕпĕ: тилхепе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах маттур утсем, тилхепе туртӑнсанах, вырӑнтан тапса сикрӗҫ.

Однако застоявшиеся сытые кони понеслись с места в карьер.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ямшӑк, вӑтам ҫулсенелле ҫитнӗ хресчен ҫынни, вӗсене чӗн тилхепе вӗҫҫӗн аран чарса тӑрать.

Ямщик, мужчина средних лет, еле удерживал их, изо всей силы натянув ременные вожжи.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аялалла ӳкнӗ шертене хунар ҫаклатнӑ тӗле ҫитсен, вӑл хунарне ҫирӗпрех ҫыхса, ҫакса хурать, унтан тилхепе вӗҫне салтса, малалла анать.

Добравшись до того места, где застряли брошенные жердь и фонарь, он укрепляет покрепче фонарь, отвязывает конец вожжи и спускается дальше.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Сарайне кӗрсен вӑл унта икӗ тилхепе, кӗпе-йӗмсем ҫакса типӗтмелли вӑрӑм кантӑра та илчӗ.

Очутившись в сарае, он взял двое вожжей и захватил на всякий случай длинную веревку, служившую для просушки белья.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Эпӗ лашана тилхепе вӗҫӗпе ҫапрӑм та ҫырмана антӑм, йӑлт ҫӳҫе хупланӑ типӗ ҫырма урлӑ каҫса, тӑвайккинчен хӑпартӑм, вӑрмана кӗрсе кайрӑм.

Я ударил вожжой по лошади, спустился в овраг, перебрался через сухой ручей, весь заросший лозинками, поднялся в гору и въехал в лес.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Сасартӑк вӑл пӗр вырӑнтах хытса тӑчӗ, тарӑннӑн сывласа илсе, ҫамка тирне картлантарса, аллисене хытарчӗ те хӑй ҫинелле туртрӗ, тилхепе тытнӑ тейӗн…

Вдруг он замер на месте и, набрав в грудь воздуха, наморщивши лоб, напряг и потянул к себе свои сжатые руки, точно он вожжи в них держал…

XII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

— Хамах вара тилхепе тытса килтӗм…

— Самолично и за вожжи сел…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Брезент пиншак тӑхӑннӑ хура куҫлӑ хӗр, тилхепе тытса пыраканскер, ӑна витерсе пӑхса илчӗ.

Девушка в брезентовом пиджаке, правившая лошадью, черноглазая, с хмуро сдвинутыми бровями, мельком скользнула по нему сердитым взглядом.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тилхепе тытса пыраканни пире хирӗҫ ҫурӑмпа ларнӑ, пӗлмелле мар — те пирӗн хуторсемех, те ҫук… —

Этот, какой правит, сидит спиной к нам, не узнаю — наш хуторный или нет… —

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗри тилхепе тытнӑ, вилнӗ ҫынне пуҫ ҫинчен шинель витнӗ.

Один лошадьми правит, а мертвый под шинелем лежит.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ну, турӑ пулӑштӑр ӗнтӗ! — текелесе, кил хушшинчен тухрӗ, карчӑкне тилхепе тыттарса, хапхана кайса хупрӗ те, урапапа юнашар утнӑ май, сӑрт тӗмески патне ҫитичченех сӑмсине шӑнкарта-шӑнкарта, сӑхман ҫаннипе куҫҫульне шӑлкаласа пычӗ.

— Ну теперь — с богом! — выехал со двора, передал вожжи старухе, закрыл ворота и до самого бугра сморкался и вытирал рукавом чекменя слезы, шагая рядом с арбочкой.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пирӗн пӗр тилхепе те юлман.

Вожжей-то ни одних у нас не осталось.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ак кайса илетӗп те тилхепе

Вот пойду зараз, возьму вожжи…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫласа тилхепе тытнӑ ҫын мар вӗт!

Будто он впервой взял в руки вожжи!

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лаша кӳлнӗ чухне ӗҫ сахал мар — тилхепе хумалла, урхалӑха туртса ҫыхмалла.

Дел около лошади немило — закрепить вожжи, подтянуть чересседельник.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫӗлӗкне татӑк хулӗпе кӑкӑр ҫумне хӗстернӗ, сылтӑммипе сӳс тилхепе тытнӑ.

Обрубком руки он прижимал к груди папаху, в правой держал волосяные вожжи.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тилхепе ҫыхма пуҫларӗ — сулахайри лаша хӑмӑчӗн чӳлӗкӗ салтӑнса кайрӗ.

Начал вожжать — на хомуте, у левой, развязалась супонь.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑй тилхепе тытнӑ.

Она держала вожжи.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑхать — ларкӑч ҫинче кучер вырӑнне — ҫамрӑк офицер, аллинче тилхепе пиҫиххи хушшинче саламат, пуҫне ӑшӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ, ҫӳҫӗсем ҫил ҫинче мӑйӑх евӗр вӗлкӗшсе пыраҫҫӗ.

Смотрит — вместо кучера на козлах молодой офицер, вожжи в руках, нагайка за поясом, папаха на ухе, кудри от ветра вразлет.

Пӑрӑнӑр! // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Йӗвен те, тилхепе те кирлӗ мар.

Ни тебе вожжи, ни тебе узды.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех