Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ильсеяра (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аслашшӗ темле те ӳкӗтлесе пӑхрӗ, ҫапах та Ильсеяра лӑплантарма та, вӑл мӗншӗн йӗнине пӗлме те пултараймарӗ.

Как ни старался дед Бикмуш, он не мог ни успокоить внучку, ни узнать причину ее слез.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Унтан вӑл хытса кайнӑ Ильсеяра ҫамкинчен икӗ хутчен ыратмаллах чиртсе илчӗ.

Затем он дважды больно щелкнул оцепеневшую Ильсеяр по лбу.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Старик Ильсеяра ылтӑн тӗслӗ ҫемҫе ҫӳҫӗнчен шӑлкаласа ачашларӗ те, ӑна тата тепӗр улма пачӗ:

Старик погладил Ильсеяр по мягким золотистым волосам, дал ей еще одно яблоко и, сказав:

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Старик Ильсеяра аллинчен тытрӗ те малтан хуллен, унтан хӑвӑртрах, будка курӑнми пулсан, ҫамрӑк ҫын пек ҫӑмӑллӑн та хӑвӑрт утма пуҫларӗ.

Старик взял Ильсеяр за руку и пошел сначала медленно, потом все быстрее, а когда будка скрылась из глаз, зашагал не по возрасту легко и быстро.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Унӑн Ильсеяра хӑйӗн ыйтӑвӗсем ҫинчен мантарас килчӗ.

Ему хотелось отвязаться от вопросов внучки.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Бикмуш мучи Ильсеяра аллинчен чӑмӑртаса тытрӗ те: — Хӑвӑртрах юман айне, — терӗ пӑшӑлтатса.

Старик схватил внучку за руку и шепнул: — Скорее под дуб.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Бикмуш мучи, Ильсеяра хӑварса, ывӑлӗ патне пырса тӑчӗ.

Дед Бикмуш оставил Ильсеяр и подошел к сыну.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Бикмуш мучи Ильсеяра шахта ҫинчен, кӑмрӑк тусанӗ ӗмӗрлӗхех хуратнӑ ӳт-тирлӗ ҫынсем ҫинчен, вӗсем хӑйсен хуҫисене хирӗҫ ҫӗкленӗ пӑлхавсем ҫинчен каласа пама юратнӑ.

Дед Бикмуш любил рассказывать Ильсеяр о шахте, о людях с кожей, навеки впитавшей угольную пыль, об их бунтах против хозяев.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Йытӑ силленсе илчӗ, йӗпе хӳрипе пӑлтӑртаттарса, сӑмсипе пӗрре Ильсеяра, тепре Мэрдана тӗкрӗ.

Отряхиваясь от воды и вертя мокрым хвостом, собака тыкалась мордой к Ильсеяр и к Мэрдану.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Халӗ, акӑ, Ильсеяра курса, вӑл сасӑ пачӗ:

Увидел Ильсеяр и подавал ей голос:

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех