Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хапха сăмах пирĕн базăра пур.
хапха (тĕпĕ: хапха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Татти-сыпписӗр перкелешӗве темиҫен харӑссӑн персе янӑ сасӑ хупласа хучӗ, пульӑсем вичкӗннӗн шӑхӑрса иртрӗҫ, сарайсен хӑмисене, хапха алӑкӗсене чвиклете-чвиклете шӑтарса кӗчӗҫ.

Возраставшую пачечную стрельбу задавил залп, завизжали пули, заклацали, вгрызаясь в обшивку сараев, в ворота.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилӗ хуҫана юратнӑ хӗрӗ Гришака хапха уҫса кӗртрӗ, ҫуна патӗнчен аяккалла, юр кӗрчӗ ҫинелле ывтӑнчӗ.

Мертвому хозяину отворила ворота любимая дочь Грипашка и кинулась от саней в сторону, в сугроб.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хапха патӗнчен милиционер кӑшкӑрчӗ:

От ворот крикнул милиционер:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан кӗҫех хапха алӑкӗ чӗриклетсе уҫӑлчӗ.

И сейчас же заскрипели ворота.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лерен чипер сывӑ таврӑнас пулсан, астутарӑпӑр-ха Дон ҫӗрӗ ҫине килсе кӗме хӗрлисене камсем хапха уҫнине, камсем вӗсене пулӑшма юлнине…

Доведется нам вернуться оттель — мы припомним, какие красным на Дон ворота отворяли, оставались им служить…

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫҫульпе тӑртаннӑ кил хуҫи хӗрарӑмне хӑйсен хыҫӗнчен хапха хупса юлнӑ чух кӑмӑллӑн каларӗ:

Опухшей от слез хозяйке, затворявшей за ними ворота, сказал добродушно:

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан ӑна хапха умӗнче кӗтсе илчӗ.

Степан встретил Аксинью у ворот.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья ӑна хапха патне ҫитиччен ӑсатса ячӗ.

Аксинья провожала его до ворот.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашине пӑлханса хапха умне кӑкарчӗ те, шуххӑн тайкаланса, тарҫӑсен ҫуртне кайрӗ.

Волнуясь, привязал лошадь у ворот, резво-увалисто пошел в людскую.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр каҫхине ҫапла, хула садӗнчен килме тухсан, вӗсем иккӗшӗ пӗрле утса пычӗҫ (Горчакова палланӑ офицерсем хапха патӗнче чарса юлнӑччӗ).

Как-то, возвращаясь вечером из городского сада, они шли вдвоем (Горчакова остановили у выхода знакомые офицеры Марковского полка).

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кур-ха, хапха тӑррисене те, ав, часавай юписем ҫинчи пек, чус витнӗ.

Видишь, вот ворота накрыты тесовой крышей, как часовня.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Паҫӑртарах пулемет патӗнче кӗшӗлтетсе ҫӳренӗ салтаксем, ним тума пӗлмесӗр, пӗр вырӑнта тапӑртатаҫҫӗ; иккӗшӗ, хӳме ҫуммипе чупса кайса, хапха умне пытанса выртрӗҫ.

Солдаты, бывшие около пулемета, топтались в нерешимости, двое перебежали вдоль забора, залегли у ворот.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑйӗн хура тур учӗпе хапха умне пырса тӑчӗ.

Он на на караковом коне подъехал к воротам:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кил хуҫи-казак хапха умӗнче пӑхса тӑрать.

Хозяин-казак стоял возле ворот.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Январӗн 20-мӗшӗнче, каҫ пулттипе, Григорий атаманецсен чукун ҫул леш енчи застависене тӗрӗслеме тесе хваттерӗнчен тухрӗ те хапха умӗнче Подтелкова хирӗҫ пулчӗ.

В сумерках 20 января Григорий вышел из своей квартиры проверить выставленные за линией заставы атаманцев — и у самых ворот столкнулся с Подтелковым.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсир, такамсен тӑмсайлӑхӗпе суккӑрланнӑскерсем, влаҫа пирӗн алӑран туртса илсе, большевиксене валли хапха уҫса хатӗрлесшӗн.

А вы, ослепленные чужим безумием, хотите вырвать из наших рук власть, чтобы открыть большевикам ворота!

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Устьневинецсем пӑртак кӗтсе тӑчӗҫ те хапха патӗнчен кайрӗҫ.

Постояв еще немного, устьневинцы покинули арку.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Темиҫе минутран тӑватӑ грузовикпе Шурӑ Мечетьрен ҫитрӗҫ, саламларӗҫ, хапха умӗнче кӑшт тӑчӗҫ те кайрӗҫ.

Через несколько минут прибыли на четырех грузовиках беломечетенцы, поздоровались, постояли немного у арки и уехали.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юланутлисем йӗнер ҫине ларчӗҫ, строя тӑрса, хапха витӗр икшерӗн тухса кайрӗҫ.

Всадники сели в седла, приняли строй и шагом по два проехали под разукрашенной аркой.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Родионовпа Андрианов лашисем ҫинчен анса алӑ тытма та ӗлкӗреймерӗҫ, — хапха ҫумӗнче кустӑрмасем кӗмсӗртетни илтӗнчӗ — тачанкӑсем кайӑк пек вӗҫсе ҫитрӗҫ; тӗрлӗ сасӑллӑ купӑссем янӑратса ячӗҫ, шав ҫӗкленчӗ, юрӑ, калаҫу пуҫланчӗ, пӗр тачанка патӗнче ҫынсем карталанса тӑрса, ташша ячӗҫ.

И не успели Родионов и Андриянов слезть с коней и поздороваться, как возле арки загремели колеса — тачанки подлетели, как птицы; на все лады заиграли гармони, поднялся шум, понеслись выкрики, припевки, разноголосый говор, а возле тачанки уже образовался круг и начались танцы.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех