Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрманта (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Аттепе эпир ҫав вӑрманта, чи чӑтлӑх вырӑнта, хӳшӗ туса, унта пӗрер эрне пурӑнма шутланӑччӗ.
— Мы с отцом все собирались построить шалаш в лесу, в самой глуши, и там с неделю пожить.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ҫак хутшӑн пирӗн юлташ хӑйӗн пуҫне хунӑ, пире калама ҫук пысӑк пулӑшу панӑ Сева Малютин пионер вара халӗ таҫта вӑрманта ҫӗтсе ҫӳрет.
— За эту бумагу наш товарищ заплатил своей жизнью, Сева Малютин, школьник, который оказал нам эту неоценимую услугу, бродит где-то в лесу.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑрманта ҫын питӗ нумай!
Много разных людей в лесу!

Вӑрманта партизансем пуҫ пулса тӑраҫҫӗ.
В темной глубине леса хозяйничают партизаны.

Арманта юлма хӑрушӑ сире, вӑрманта та пӗччен ним тумалли те ҫук.
Опасно вам на мельнице оставаться и в лесу одним делать нечего.

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пит лайӑх-ҫке, хӗрачасем, вӑрманта!
— А и славно ж в лесу, доченьки!

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ара лешӗ, манпа вӑрманта ларни?
— Да тот, с дудками, что в лесу со мной сидел!

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Вӑрманта пӑтӑ пӗҫерсе ҫирӗмӗр, — аса илтерчӗ Валя, шухӑша кайса.
— Кашу в лесу варили, — задумчиво припомнила Валя.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Мӗнле вӑрманта?
Куҫарса пулӑш

Икӗ кун пурӑннӑ вӗт эпир вӑрманта!
Мы ведь два дня в лесу жили.

Вӗсем вӑрманта ҫапӑсем, хӑрӑк туратсем епле шӑтӑртатса хуҫӑлнине те, йӑваннӑ йывӑҫсем урлӑ асӑрхануллӑн пусса, лаша епле тулхӑрса пынине те илтмерӗҫ.
Они не слышали, как хрустел в лесу валежник, как всхрапывал конь, осторожно переставляя копыта через поваленные деревья.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пурпӗрех вӑрманта ҫывӑрас пулать пирӗн.
— Все равно нам в лесу ночевать.

— Вӑрманта сан валли ӑвӑс ӳсет-ха!
— По тебе ж осина в лесу скучает!

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Костя МТС директорне вӑрманта юлнӑ ҫынсем ҫинчен тӗплӗн каласа кӑтартать.
Костя подробно рассказывает директору МТС о людях, которые остались в лесу.

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митя малтан ачасем ҫинчен тӗплӗн ыйтса пӗлчӗ, унтан хӑйӗн ҫӗнӗ юлташӗсем ҫинчен тата вӑрманта ӗҫсем мӗнле пыни ҫинчен каласа пачӗ:
Разузнав подробно о ребятах, Митя обрисовал своих новых товарищей, положение в лесу:

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑрманта кунсем ҫав тери вӑрӑм пулнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.
Дни в лесу казались очень длинными.

— Пӗр куна та ҫын пек пурӑнса ирттерес пулать, ҫавӑнпа ҫын та эсӗ, вӑрманта пурӑнакан тискер кайӑк мар, — ответлерӗ Яков.
— Хоть день прожить, так надо по-человечески, на то ты и есть человек, а не зверь лесной, — отвечал Яков.

Вӑрманта вӗсене тӗрлӗрен ҫын тӗл пулчӗ.
Разный народ встречался им в лесу.

Анчах кашнинчех вӑрманта унӑн сасси кичеммӗн янӑраса ҫухалчӗ.
Одинокий голос его терялся в лесу.

Тул ҫутӑлса килеспе Митя вӑрманта саланса пӗтнӗ юлташӗсене шырама тытӑнчӗ.
На рассвете Митя стал искать разбежавшихся по лесу товарищей.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика