Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрманта (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрманта нимле сукмак та ҫук.

В лесу не было видно ни одной тропинки.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ун умӗнче вӑрман, вӑрманта тахӑш тӗлте унран вӗҫсе кайнӑ мантикора.

Перед ним был лес, и где-то в нем его улетевшая мантикора.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл вӗшле йытӑсене вӑрманта ҫухатса аташнӑ пулмалла та, халӗ ӗнтӗ вӗсен сассине илтсе, ман пекех, мӗнпур вӑйӗпе вӗсен еннелле чупса каять.

Он, видно, потерял гончих в лесу и спутался, а теперь слышал их лай и так же, как я, что было духу катился в ту сторону.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мулкачӑ вара е йытӑ сасси, е ҫуна чӑкӑртатни, е ҫын сасси, е вӑрманта кашкӑр ҫатӑртаттарса ҫӳренине илтет те хӑранипе урлӑ-пирлӗ сиккелеме тытӑнать.

Заяц начинает слышать то лай собак, то визг саней, то голоса мужиков, то треск волка по лесу, и начинает от страха метаться из стороны в сторону.

Мулкачӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Телее, вӑрманта, вӑл сайралчӗ пулсан та, чылаях сулхӑн.

К счастью, в лесу, хотя он и поредел, было еще сравнительно прохладно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Поезд чашлатса иртрӗ, йышлӑ ҫутипе ҫутатса илчӗ те, вӑрманта малтанхинчен те тӗксӗмрех пулса тӑчӗ.

Пронесся поезд, сверкнул вереницей огней, и в лесу стало еще сумрачнее.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Иртнӗ ҫуркунне, Сашӑна вӗлернӗ, Аня хӑй тӗрмерен тухнӑ ҫуркунне, уншӑн ҫӗр ҫинчи пӗтӗм сӑрсем тӗксӗмленнӗччӗ, унтанпа вӑл паркра е вӑрманта кайӑк-кӗшӗк юрланине те илтменччӗ, паян ак…

В ту весну, когда погиб Саша и она вышла из тюрьмы, для нее померкли все краски на земле, она ни разу не слышала с тех пор, чтобы в парке или в лесу пели птицы, а сегодня…

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑрманта вӑл аташса кайма пултарать.

Он неминуемо заблудился бы в лесу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр кун ирхине Дикпа ун юлташӗсем юлашки хут вӑрманта ҫӗр каҫнӑ вырӑнтан виҫӗ мильӑра икӗ ҫын, маларах калаҫса татӑлнӑ пекех, пӗр пӗринпе тӗл пулчӗҫ.

На следующее утро после того, как Дик Сэнд и его спутники расположились на последнюю ночевку в лесу, два человека встретились в лесу в трех милях от места ночлега, как это и было заранее условлено между ними.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Акӑ мӗншӗн иккен ҫыран хӗрринче те, вӑрманта та ҫул-ҫӳревҫӗсем каучук йывӑҫӗсене те, хинин йывӑҫне те тӗл пулмарӗҫ: вӗсем Кӑнтӑр Америкӑра ӳсеҫҫӗ.

Вот почему ни на побережье, ни в лесу путешественники не встретили ни каучуковых, ни хинных деревьев: они растут в Южной Америке.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла вара, юлашки хут вӑрманта ҫӗр каҫма шут турӗҫ.

Итак, решено было в последний раз заночевать в лесу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халлӗхе вара, Атакама тӳремсӑртлахӗн вӑтам пайне урлӑ каҫрӗҫ пулсан та, ҫак вӗҫсӗр-хӗрсӗр вӑрманта вӗсем пӗр туземеца та тӗл пулмарӗҫ.

А пока, хотя они почти полностью пересекли плоскогорье Атакама в средней его части, они не встретили в этом бесконечном лесу ни одного туземца.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрманта арӑслансемпе тирсем ҫук пулсан, — калаҫрӗ ача, — кашкӑрсем пур-тӑр?

— Но если в лесу нет львов и нет тигров, — продолжал мальчик, — то есть волки?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрманта вара яланах тискер кайӑксем пурӑнаҫҫӗ.

 — А в лесах всегда водятся звери.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпир вӑрманта вӗт, — терӗ пӗчӗк Джек.

— Мы ведь в лесу, — сказал маленький Джек.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах вӑрманта урӑхларах ҫапкаланчӑксем пур — тӑватӑ ураллисем.

Но ведь есть и другие лесные бродяги — четвероногие.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унсӑр пуҫне, ушкӑн тинӗс хӗрринчен инҫе кайрӗ пулсан та, вӑрманта ҫаплах манго йывӑҫӗ ҫине-ҫинех тӗл пулчӗ.

Кроме того, хотя отряд ушел уже далеко от берега моря, в лесу росло много манговых деревьев.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрманта шурлӑхлӑ вырӑнсем тӗл пулма пуҫларӗҫ.

В лесу стали встречаться заболоченные места.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ку вӑрманта лайӑх мар тӗлпулусенчен хӑрамалла мар тесе ҫирӗплетрӗ Гаррис, тӗл пулсан та, куҫса ҫӳрекен индеецсемпе ҫеҫ.

Однако Гаррис утверждал, что в этом лесу можно не опасаться неприятных встреч, разве только с кочевниками-индейцами, да и то вряд ли.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унтан вара, Гаррис пек шанчӑклӑ ҫул кӑтартаканпа — ӑна вӑл ҫавӑн пек курӑнчӗ — вӑрманта аташса каяс ҫуккине вӑл ӗненет.

А во-вторых, она верила, что с таким надежным проводником, каким ей казался Гаррис, можно не бояться заблудиться в лесу.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех