Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хавалӗпе (тĕпĕ: хавал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Подъесаул Краснов пирки чыхӑна-чыхӑна кайса, пӗтӗм чун хавалӗпе мухтаса калаҫни фронтри пӗр чаҫрен килнӗ делегата тарӑхтарсах ячӗ.

Восторженная, захлебывающаяся речь подъесаула взбеленила делегата, представителя одной из фронтовых частей:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ман сана пӗтӗм чун хавалӗпе савса ачашлас килет! —

Я хочу тебя любить со всей силой! —

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Капла полковник пекех эсӗ! — пӗтӗм чун хавалӗпе хӗпӗртесе каларӗ Петро, шӑлнӗ ҫине ӑмсанмасӑр киленсе пӑхса.

— Ты — как полковник! — восторженно заметил Петро, без зависти любуясь братом.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем пӗтӗм чун хавалӗпе тӑван килӗсене туртӑннӑ.

Властно тянули казаков к себе родные курени.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вичкӗн ӑс-хакӑллӑ, паллах тата талаватлӑ этем, пӗлӳ енӗпе ун чухнехи казак офицерӗсенчен чылай мала кайнӑскер, Изварин пӗтӗм чун хавалӗпе казак-автономист пулнӑ.

Человек недюжинных способностей, несомненно одаренный, образованный значительно выше той нормы, которой обычно не перерастало казачье офицерство, Изварин был заядлым казаком-автономистом.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Темле урӑхла чун хавалӗпе вӗсем ним мар ӗҫсем ҫинчен, калӑпӑр, хура ҫӗртме тӑвасси ҫинчен, тулла хӗреслӗ акас майсем ҫинчен калаҫма пуҫларӗҫ.

С каким-то особенным волнением они говорили о самых простых вещах, как, скажем, о культивации черных паров, о посеве пшеницы перекрестным способом.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хай ӗҫне вӑл хӗрӳ, пӗтӗм чун хавалӗпе тытӑнчӗ, унӑн вӑйӗ ҫирӗпленсе пычӗ — ҫак ӗнтӗ Сергее савӑнтарнӑ.

Своему новому делу он отдался горячо, со страстью, силы его крепли, и это радовало Сергея.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Крымовӑн мораль тӗлӗшӗнчен йӑлтах пӑсӑлса арканнӑ ҫарӗ юлашки чун хавалӗпе туртӑшса сывлать: чаҫсем халӗ те хӑйсен малтанхи сулӑмӗпе Петроград еннелле куҫса пыраҫҫӗ-ха.

Разбитая морально, крымовская армия еще агонизировала: части по инерции катились к Петрограду.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак кунсенче Сергей пӗтӗм чун хавалӗпе комиссире ӗҫлерӗ, килне хутран-ситрен анчах пыркаларӗ, хӑйӗн фронтри тусӗ ҫинчен те мансах кайрӗ, кунне-ҫӗрне пӗлмесӗр, ывӑннине систермесӗр ӗҫлерӗ, Саввӑпа ту хушшине, Прохор калакан пӗренесем патне, ҫав йывӑҫсем камӑн пулнине пӗлме те кайса килчӗ.

Все эти дни Сергей работал в комиссии с таким увлечением, что бывал дома только ночью, редко виделся с Ириной, забыл о своем фронтовом друге, не замечал ни дня, ни ночи и не чувствовал усталости, ездил с Саввой в Чубуксунское ущелье, чтобы разузнать, в чьем ведении находится тот лес, о котором говорил Прохор.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Прицельнӑй камери, пӗтӗм механизмӗ — пурте тӗлӗнмелле лайӑх, — пӗтӗм чун хавалӗпе мухтаса сӑмах хушрӗ хорунжий Чубов, икӗ котелок яшка ҫавӑрса хума ӗлкӗрнӗскер.

Прицельная камера, весь механизм — верх совершенства, — восторженно заметил хорунжий Чубов, успевший опорожнить второй котелок щей.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья хуняшшӗсем патӗнче, хӑйӗн хавшаса ҫитнӗ чун хавалӗпе пӗтӗмпех пӗр ӗмӗт ҫине — упӑшки таврӑнасси ҫине шанса, ҫав ӗмӗте хӑй сисмеслех эпеклесе ӳстерсе, ӗҫлесе пурӑнать.

Наталья работала у свекра и жила, взращивая бессознательную надежду на возвращение мужа, опираясь на нее надломленным духом.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ывӑлӗн пуласлӑхӗ ҫинчен Михаил Александрович час-часах чун хавалӗпе ҫӗкленсе, поэтла шухӑшланӑ.

Восторженно и даже поэтически думал Михаил Александрович о будущем сына.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Асӑрхануллӑн, чун хавалӗпе эпӗ вӗсене тыткаласа пӑхатӑп.

С замиранием сердца, очень осторожно я принялся сам все перебирать.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Хура куҫхаршисем ҫӗмрен пек, куҫӗсем ялтӑртатаҫҫӗ, вӑл пӗтӗм чун хавалӗпе тӑшмана тавӑрма хатӗр пулнӑ…

Черные брови, как стрелы, глаза блестели, он был полон желания отомстить врагу…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— «…Лежит под курганом, овеянный славой матрос Железняк партизан», — чун хавалӗпе юрларӗ Володя.

— «Лежит под курганом, заросшим бурьяном, матрос Железняк, партизан», — с чувством пропел он.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— «Чкалов — чӑн-чӑн испытатель, — чун хавалӗпе вулама пуҫларӗ Володя, — унӑн стихийӗ — сӑнав, эксперимент, халиччен тӗпчесе пӑхман япаласене тишкересси. Малтан вӑл машинӑсене ҫеҫ тата хӑйӗн хӑюлӑхне сӑнанӑ. Халӗ вӑл…»

— «Чкалов — прирожденный испытатель, — начал с чувством читать Володя, — его стихия — опыт, эксперимент, исследования еще неизведанных возможностей. Раньше он испытывал лишь машины и свою смелость. Теперь он стал…»

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Амӑшӗ ывӑлӗсем ҫине пӗтӗм чун хавалӗпе, куҫне илеймесӗр пӑхать: пӑхать-пӑхать те пӑхса та тӑранаймасть.

Она глядела на них вся, глядела всеми чувствами, вся превратилась в одно зрение и не могла наглядеться.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эпӗ пӗтӗм чун хавалӗпе унталла туртӑнатӑп.

Я страстно простирал к нему руки.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫак хыпар шӑп кӑна чи телейлӗ самантра ҫитрӗ-ҫке, хӑй пӗтӗм чун хавалӗпе савса тӑнӑ ытарайми хӗрпе курнӑҫнӑ самантра, Рада вара халь ҫӗр хут та чипертерех курӑнса кайнӑччӗ ӑна.

Ведь это известие пришло в миг высшего блаженства, в миг неожиданной встречи с девушкой, которая сегодня, в ореоле героического подвига любви, казалась Огнянову еще милее и пленительнее, чем раньше.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пичӗ-куҫӗ ҫуталса кайрӗ, чун хавалӗпе каласа хучӗ вара ҫак улӑпа.

Лицо его просияло, и он растроганно сказал великану:

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех